Postanowienie z dnia 2013-06-18 sygn. I FSK 1069/13

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie Sędzia NSA Barbara Wasilewska, , , po rozpoznaniu w dniu 18 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej wniosku E. Ł. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej przez E.Ł. decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej byłego członka zarządu za zaległość podatkową Spółki z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. oraz kosztów postępowania egzekucyjnego postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

W złożonej skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 20 lutego 2013 r., sygn. akt I SA/Po 829/12, E. Ł. zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia 27 lipca 2012 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności podatkowej byłego członka zarządu za zaległość podatkową spółki z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2008 r. Argumentując to żądanie wskazała, że aktualnie prowadzone jest postępowanie egzekucyjne, które ma na celu wyegzekwowanie kwot wskazanych w zaskarżonej decyzji. Według strony skarżącej postępowanie egzekucyjne może doprowadzić do nieodwracalnych skutków w postaci wyrządzenia jej znacznej szkody lub znaczącego pogorszenia sytuacji finansowej. Wskazała jednocześnie, że jest osobą samotnie wychowującą troje dzieci, dwoje w wieku 3 lat oraz jedno w wieku 5 lat. Zdaniem strony, egzekucja z jej majątku kwot ujętych w decyzji, będzie prowadzić do zagrożenia podstawowego bytu jej rodziny, co z kolei może spowodować niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Wskazała również, że przymusowe wykonanie decyzji może doprowadzić do pozbawienia jej zarówno środków do życia, jak i wszystkich oszczędności, a w konsekwencji doprowadzić do utraty mieszkania oraz spowodować komplikacje związane ze sprawowaniem opieki nad dziećmi.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, dalej "P.p.s.a."), wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Zgodnie natomiast z § 3 powołanego przepisu po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Z treści powołanych na wstępie przepisów wynika, że uruchomienie postępowania wpadkowego w tym przedmiocie następuje dopiero po zasygnalizowaniu we wniosku, składanym przez stronę, wystąpienia niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Skoro zaś to strona jest inicjatorem postępowania w tym przedmiocie, to na niej spoczywa obowiązek wykazania okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji. W tym celu profesjonalny pełnomocnik, który w imieniu strony skarżącej sformułował skargę kasacyjną wraz z wnioskiem powinien nie tylko przedstawić tezy, czy twierdzenia uprawdopodobniające zaistnienie przesłanek określonych w art. 61 § 3 P.p.s.a., ale także powinien przedłożyć dokumenty źródłowe potwierdzające wskazane we wniosku okoliczności. Sąd bowiem nie ma obowiązku wzywać o uzupełnienie wniosku.

Niemniej jednak, pomimo dużego stopnia ogólnikowości złożonego wniosku, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, zawarte w nim żądanie w zakresie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji zasługuje na uwzględnienie. Wskazać bowiem należy, że wykonanie zaskarżonej decyzji może stanowić dla skarżącej dotkliwy skutek. Egzekucja ww. zaległości podatkowej może doprowadzić w istocie do następstw trudnych do odwrócenia i narazić na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych skarżącej oraz jej rodziny. Nie bez znaczenia jest bowiem fakt samotnego wychowywania przez skarżącą trójki małych dzieci, które mogłyby w sposób dotkliwy odczuć następstwa wykonania zaskarżonego aktu.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 w zw. z art. 16 § 2 P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.