Postanowienie z dnia 2005-11-10 sygn. III CZ 88/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt III CZ 88/05

POSTANOWIENIE

Dnia 10 listopada 2005 r.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Tadeusz Domińczyk (przewodniczący)

SSN Józef Frąckowiak (sprawozdawca)

SSN Antoni Górski

w sprawie z powództwa H.(...) Inc. z siedzibą w P.(…) USA i H.(...) Poland sp. z o.o. w W.

przeciwko J. P. o ochronę prawa do znaków towarowych i zaniechanie czynów nieuczciwej konkurencji, po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 listopada 2005 r., zażalenia pozwanej na postanowienie Sądu Apelacyjnego z dnia 1 czerwca 2005 r., sygn. akt I ACa (…),

uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 1 czerwca 2005 r. Sąd Apelacyjny odrzucił apelację pozwanej J. P. od wyroku Sądu Okręgowego w L., jako niespełniającą wymagań określonych w art. 368 § 1 pkt 1-3 i pkt 5 k.p.c. W zażaleniu na to postanowienie skarżąca domaga się jego uchylenia.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Rację ma Sąd Apelacyjny, że apelację która nie spełnia wymogów określonych w art. 368 § 1 pkt 1-3 i 5 k.p.c. sąd II instancji, zgodnie z art. 370¹ k.p.c. w związku z art. 373 k.p.c., odrzuca bez wzywania do usunięcia tych braków. Wbrew jednak odmiennej opinii, wyrażonej w zaskarżonym postanowieniu, apelacja wniesiona przez pozwaną, odpowiada wymogom zawartym w powołanym wyżej art. 368 k.p.c. Nie ulega wątpliwości, że w apelacji wskazano jej podstawy z zaznaczeniem przepisów prawa, które zdaniem skarżącej zostały naruszone. Spełniony został więc wymóg określony w art. 368 § 1 pkt 2 gdyż zawiera ona zwięzłe przedstawienie zarzutów. Wprawdzie to zwięzłe przedstawienie zarzutów nie nastąpiło w kolejności określonej w art. 368 § 1 k.p.c., gdyż najpierw skarżąca określiła wnioski apelacji, a dopiero następnie wskazał na jej podstawy, nie może to jednak być oceniane jako brak apelacji w rozumieniu art. 368 § 1 pkt 2. Także jako taki brak nie może być kwalifikowane umieszczenie zwięzłego przedstawienia zarzutów w części zatytułowanej uzasadnienie. Wymogi formalne apelacji zostały wprowadzone nie dlatego, aby ograniczać prawa stron lecz dla zapewnienia sądowi apelacyjnemu możliwości precyzyjnego odniesienia się do żądań zawartych w apelacji. Redakcja apelacji złożonej przez skarżącą w pełni pozwala na stwierdzenie jakie zarzuty podnosi w niej skarżąca i nie stwarza w tym zakresie żadnego zagrożenia dla sądu, który będzie ją rozpoznawał.

Kierując się podobnymi względami nie można również podzielić stanowiska Sądu Apelacyjnego, że określenie wniosków apelacji nie spełnia wymogów przewidzianych w art. 368 § 1 pkt 5 k.p.c. Wprawdzie skarżąca powinna wyraźnie sama określić treść swojego żądania, a nie odsyłać do odpowiednich przepisów, to jednak taka redakcja apelacja nie uniemożliwia sądowi apelacyjnemu ustalenie jakie są jej żądania. Skoro bowiem wnosząca apelację żąda uchylenia wyroku i wskazuje w jakim zakresie ma to nastąpić, a następnie poprzez odesłanie do właściwego przepisu precyzuje czego oczekuje od sądu, to nie ulega wątpliwości, że jej żądanie jest zrozumiałe i spełnia wymóg zawarty w art. 386 § 1 pkt 5.

Mając na uwadze podniesione wyżej względy Sąd Najwyższy, na podstawie art. 394¹ § 3 k.p.c. w związku z art. 398¹⁵ k.p.c. uchylił zaskarżone postanowienie.