Postanowienie z dnia 2013-11-18 sygn. II SA/Po 848/13

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - Katarzyna Witkowicz-Grochowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 listopada 2013 r. wniosku o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi H. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego postanawia 1. ustanowić dla H. C. adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka, 2. oddalić wniosek w pozostałym zakresie. /-/ K. Witkowicz-Grochowska

Uzasadnienie

Skarżący H. C. wniósł o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym. W uzasadnieniu wniosku wnioskodawca oświadczył, że od 2011 r. trwa postępowanie o przyznanie renty z tytułu choroby zawodowej. Od stycznia 2013 r. nie otrzymuje żadnej pomocy finansowej z pomocy społecznej z wyjątkiem lipca i sierpnia. Nie ma środków na życie, leki, opał na rachunki i odzież. Oświadczył, że choruje i nie może ciężko pracować. Wskazał, że uzyskuje około [...] zł rocznie z tytułu dzierżawy. Wnioskodawca oświadczył, że gospodarstwo domowe prowadzi z żoną. Na leki wydaje 200 zł, na wodę, prąd i gaz – 200 zł miesięcznie, na życie około 280 zł miesięcznie. Skarżący podał, że posiada dom o powierzchni [...] m² na działce o powierzchni [...] ha oraz nieruchomość rolną o powierzchni [...] ha. Wskazał, że nie posiada oszczędności, ani innych wartościowych ruchomości. Przedłożył kserokopie umów dzierżawy nieruchomości, zaświadczenie z ARiMR, że w 2012 r. nie otrzymał pomocy, a w 2013 r. nie składał wniosku o dopłaty bezpośrednie.

Z akt administracyjnych sprawy wynika nadto, że skarżący wraz z żoną są właścicielami gruntów rolnych położonych na terenie gminy K. o powierzchni [...] ha, na terenie miasta K. o powierzchni [...] ha. Skarżący jest zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy. Żona trudni się praca dorywczą. Syn skarżącego jest studentem Politechniki, nie pobiera stypendium.

Zgodnie z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 – dalej "p.p.s.a.") strona ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Taki szczególny przepis to art. 239 pkt 1 a) p.p.s.a., zgodnie z którym nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach z zakresu pomocy i opieki społecznej. Stąd skarżący wnosząc skargę w przedmiocie odmowy przyznania pomocy finansowej z mocy prawa, nie ma obowiązku uiszczania kosztów sądowych w zakresie opłat sądowych i wydatków (art. 211 - art. 213 p.p.s.a.).

Wobec powyższego skarżący zwolniony jest na mocy ustawy z obowiązku poniesienia kosztów sądowych związanych z udziałem w niniejszej sprawie - art. 239 pkt 1 a) p.p.s.a.

Wyjaśnić należy, że przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych pozostaje aktualne jedynie w sytuacji, gdy na podmiocie występującym z takim żądaniem ciąży obowiązek uiszczenia tych kosztów. Skoro skarżący zwolniony jest z ustawy to nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sadowych, zatem zwolnienie od tych kosztów w drodze postanowienia nie może być przyznane i w konsekwencji należy oddalić wniosek w tym zakresie (art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a.). Żądanie obejmujące wydanie orzeczenia o zwolnieniu od kosztów sądowych jest bezpodstawne.

Wnioskodawca złożył także wniosek o ustanowienie adwokata, który należało rozpoznać merytorycznie w oparciu o sytuację majątkową, rodzinną i finansową.

Zgodnie z dyspozycją art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a. w zw. z art. 245 § 3 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku w koniecznych wydatkach bieżącego utrzymania.

Z przedłożonego oświadczenia o stanie majątkowym, finansowym i dochodach wynika, że sytuacja skarżącego pozwala na ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika z urzędu. Rodzina utrzymuje się z dochodu z dzierżawy gruntów, pracy dorywczej o nieustalonej wysokości oraz z pomocy społecznej. Wnioskodawca nie pracuje, natomiast jego żona uzyskuje dorywcze dochody z pracy sezonowej. Wysokość realnie otrzymywanych środków wskazuje w sposób oczywisty, że z trudem zaspokajają podstawowe potrzeby koniecznego utrzymania rodziny. Stan zdrowia wnioskodawcy ogranicza też jego możliwości zarobkowania. Posiadany majątek nieruchomy wykorzystują na zaspokojenie potrzeb mieszkaniowych oraz wydzierżawiają go, z czego uzyskują czynsz stanowiący aktualnie główne źródło utrzymania rodziny. Nie dysponują żadnymi oszczędnościami, które mogliby przeznaczyć na pokrycie honorarium profesjonalnego pełnomocnika.

Przedstawiona przez wnioskodawcę sytuacja finansowa wskazuje, więc że nie ma możliwości wygospodarowania jakichkolwiek środków na pokrycie wolnorynkowego wynagrodzenia adwokata z wyboru. Przyznać zatem należało prawo pomocy w tym zakresie.

Podkreślić należy, że zgodnie z treścią art. 249 p.p.s.a. przyznanie prawa pomocy może być cofnięte w całości lub w części, jeżeli okaże się, że okoliczności, na podstawie których je przyznano, nie istniały lub przestały istnieć.

Na podstawie art. 258 § 1 i 2 pkt 7 i art. 246 § 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 239 pkt 1a) ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w postanowieniu.

/-/ K. Witkowicz-Grochowska