Postanowienie z dnia 2014-04-02 sygn. IV CZ 15/14

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt IV CZ 15/14

POSTANOWIENIE

Dnia 2 kwietnia 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Mirosława Wysocka (przewodniczący)

SSN Marian Kocon (sprawozdawca)

SSN Anna Kozłowska

w sprawie z powództwa K. Z.

przeciwko Towarzystwu Ubezpieczeń i Reasekuracji "W." Spółce Akcyjnej w W. poprzednio H.A. Towarzystwu Ubezpieczeń

Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę,

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej

w dniu 2 kwietnia 2014 r., zażalenia strony pozwanej na postanowienie o kosztach procesu zawarte w punktach pierwszym i trzecim wyroku Sądu Okregowego w O.

z dnia 14 lutego 2012 r.

odrzuca zażalenie na postanowienie o kosztach postępowania zawarte w punkcie (I) pierwszym oraz oddala zażalenie w pozostałym zakresie.

UZASADNIENIE

W wyroku z dnia 14 lutego 2012 r. Sąd Okręgowy w O. na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c. postanowił zasądzić od pozwanego H. A. Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna z siedzibą w S. na rzecz powoda K. Z. kwotę 771 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za pierwszą instancję oraz kwotę 454 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za instancję odwoławczą.

W zażaleniu na te rozstrzygnięcia pełnomocnik procesowy pozwanego wniósł o ich zmianę.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie w zakresie w jakim kwestionuje rozstrzygnięcie w przedmiocie zwrotu kosztów procesu za pierwszą instancję podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne.

W pozostałym zakresie zażalenie należy oddalić. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że o zastosowaniu zasad rozliczania kosztów procesu według art. 100 zdanie drugie k.p.c. decydują względy słuszności, co jednak nie może być utożsamiane z dowolnością. Podstawą dla takiego rozstrzygnięcia może być zwłaszcza sytuacja gdy żądanie powoda zostanie uwzględnione bądź oddalone w większej części oraz nie zachodzą istotne różnice w wysokości kosztów poniesionych przez każdą ze stron (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2007 r., I PK 157/07, OSNP 2009/3-4/33).

Żalący nie wykazał, że w sprawie nastąpiło naruszenie tych zasad z art. 100 zdanie drugie k.p.c. Należy podkreślić, że powództwo zostało uwzględnione w znacznej części.

Z powyższych względów orzeczono jak w sentencji.