Uchwała z dnia 1966-03-21 sygn. III CO 1/66

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. aktIII CO 1/66

Uchwała z dnia 21 marca 1966 r.

W wypadku zmiany osoby kuratora strony nieznanej z miejsca pobytu nie jest konieczne ponowne publiczne obwieszczenie o fakcie zmiany osoby kuratora.

Przewodniczący: sędzia J. Majorowicz (sprawozdawca). Sędziowie: B. Łubkowski, Z. Trybulski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Jana Andrzeja S. przeciwko Zygmuntowi S. o alimenty, po rozpoznaniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Kielcach na sesji wyjazdowej w Końskich postanowieniem z dnia 30 września 1965 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

"Czy o zmianie osoby kuratora strony nieznanej z miejsca pobytu należy dokonać publicznych ogłoszeń?"

postanowił udzielić odpowiedzi negatywnej

 Uzasadnienie

Przedstawione Sądowi Najwyższemu przez Sąd Wojewódzki w Kielcach zagadnienie prawne powstało na tle następującego stanu faktycznego.

Wobec niemożności ustalenia adresu pozwanego Zygmunta S., Sąd Powiatowy w Końskich ustanowił kuratora w osobie jego brata, Eugeniusza S. O ustanowieniu kuratora dokonano przewidzianych przepisami ogłoszeń. W związku z relacjami poczty, że Eugeniusz S. jest nieznany, Sąd wezwał Cecylię S., ustawową przedstawicielkę małoletniego powoda, do wskazania adresu kuratora. Wobec braku w tym zakresie danych Prezes Sądu Powiatowego w Końskich zmienił zarządzenie z dnia 14.VIII.1964 r. i ustanowił kuratorem Zygmunta D., pracownika PBN-u w K., wyznaczając równocześnie termin rozprawy na dzień 22 lutego 1965 r. i zarządzając doręczenie odpisu pozwu nowemu kuratorowi.

W rewizji od wyroku uwzględniającego powództwo kurator Zygmunt D. zarzucił, że postępowanie zostało dotknięte nieważnością, gdyż pozwany został pozbawiony możności obrony swych praw, albowiem o ustanowieniu dla niego nowego kuratora nie dokonano przewidzianych prawem ogłoszeń.

Wątpliwość, jaką powziął na tle opisanego stanu faktycznego Sąd Wojewódzki, wymaga przede wszystkim rozważenia, jaki jest cel publicznych ogłoszeń o ustanowieniu kuratora przewidzianych art. 144 § 2 k.p.c. Celem tym jest, jak słusznie podkreśla Sąd Wojewódzki w uzasadnieniu swego postanowienia przekazującego omawiane zagadnienie prawne, podanie do wiadomości szerokiego kręgu osób o zawiśnięciu w sądzie spraw z udziałem strony, której miejsce pobytu nie jest znane, oraz umożliwienie tym osobom zawiadomienia sądu bądź kuratora o miejscu pobytu strony. Cel ten zostaje całkowicie spełniony z chwilą ogłoszenia o tym publicznie w budynku sądowym i w lokalu prezydium właściwej rady narodowej, a w sprawach większej wagi - gdy przewodniczący uzna za potrzebne - także w prasie o fakcie ustanowienia kuratora. Nie ma natomiast dla osiągnięcia tego celu istotnego znaczenia, kto został powołany przez przewodniczącego na kuratora.

Dlatego też w sytuacji, gdy kurator doznaje przeszkody w pełnieniu swych funkcji i zachodzi konieczność ustanowienia w jego miejsce nowego kuratora, nie jest konieczne ponowne publiczne obwieszczenie o fakcie zmiany osoby kuratora.

Dokonywanie coraz to nowych ogłoszeń o ustanowieniu w tej samej sprawie i dla tej samej strony innego kuratora powodowałoby, jak słusznie podkreślił Sąd Wojewódzki, zwłokę w rozpoznaniu sprawy w sytuacji, gdy społeczeństwo o zawiśnięciu sporu dowiedziało się już z dokonanego przedtem publicznego ogłoszenia, i wiedząc o tym, że spór taki toczy się z udziałem strony, której miejsce pobytu jest nieznane, ma aż do zakończenia procesu możność zawiadomienia sądu o aktualnym adresie strony nieznanej z miejsca pobytu w chwili wydawania orzeczenia o ustanowieniu kuratora.

Z tych względów należało udzielić na postawione zagadnienie odpowiedzi jak w sentencji uchwały.

OSNC 1966 r., Nr 9, poz. 145