Postanowienie z dnia 2005-06-22 sygn. III CZP 36/05

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania Pokaż dokument źródłowy

Sygn. akt III CZP 36/05

POSTANOWIENIE

Dnia 22 czerwca 2005 r. Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Iwona Koper (przewodniczący)

SSN Teresa Bielska-Sobkowicz

SSN Jan Górowski (sprawozdawca)

w sprawie postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu Przedsiębiorstwa Budownictwa Przemysłowego i Ogólnego "R.(…)" S.A. w R.

na skutek zażalenia z dnia 20 września 2004 r. wierzyciela "D.(…)"

sp. z o.o. i "C.(…)" sp. j. -

na postanowienie Sędziego Komisarza w przedmiocie odrzucenia zażalenia wierzyciela "D.(…)" sp. z o.o. i "C.(…)" sp. j. - z dnia 28 października 2004 r. po rozstrzygnięciu w Izbie Cywilnej na posiedzeniu jawnym w dniu 22 czerwca 2005 r., zagadnienia prawnego przedstawionego przez Sąd Rejonowy w R. postanowieniem z dnia 28 stycznia 2005 r., sygn. akt V GUk (…):

"Czy na postanowienie Sędziego - Komisarza o odrzuceniu zażalenia przysługuje zażalenie?"

odmawia podjęcia uchwały.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 28 stycznia 2005 r. Sąd Rejonowy w R. Wydział V Gospodarczy przedstawił do rozstrzygnięcia Sądowi Najwyższemu następujące zagadnienie: „czy na postanowienie Sędziego - Komisarza o odrzuceniu zażalenia przysługuje zażalenie”.

Orzeczeniem, od którego zażalenie jako niedopuszczalne zostało w sprawie odrzucone, było postanowienie Sędziego Komisarza z dnia 25 sierpnia 2004 r. odmawiające wierzycielowi zwolnienia od kosztów sądowych.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zagadnienie prawne stanowiące przedmiot pytania prawnego musi budzić poważne wątpliwości i pozostawać w związku przyczynowym z rozstrzygnięciem sprawy (por. np. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia z dnia 26 lutego 1975 r., I PR 31/75, OSNCP 1975, nr 12, poz. 176). Wprawdzie z treści art. 390 k.p.c. wprost nie wynika, czy chodzi tu o problem całkowicie nowy nie rozwiązany w piśmiennictwie, bądź w judykaturze, czy też tylko o to, że sąd drugiej instancji ma rzeczywiście wątpliwości co do sposobu rozstrzygnięcia (por. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 1998 r. III CZP 24/98 niepubl.), niemniej już na podstawie uzasadnienia postanowienia nie można przyjąć, aby zachodziła ta przesłanka zarówno w ścisłym jak i szerszym znaczeniu. Sam bowiem Sąd Rejonowy, działając w sprawie jako odwoławczy, przedstawił jak jednolicie w literaturze rozwiązane jest przedstawione zagadnienie.

Dodać się godzi, że pytanie prawne zostało ujęte zbyt szeroko, albowiem dla rozstrzygnięcia sprawy ma tylko znaczenie odpowiedź na pytanie: czy na postanowienie sędziego komisarza o odrzuceniu zażalenia na postanowienie o odmowie zwolnienia od kosztów sądowych przysługuje zażalenie.

Sądowi Rejonowemu nie były jeszcze znane, co jest zresztą zrozumiałe jeśli wziąć pod uwagę datę przedstawienia zagadnienia następujące uchwały Sądu Najwyższego: z dnia 5 lutego 2004 r., III CZP 111/03 OSNC 2005, nr 4, poz. 62 i z dnia 2 marca 2005 r. III CZP 9/04 (dotychczas niepublikowana). W tej ostatniej wyjaśnione zostało, że na postanowienie sędziego – komisarza o odrzuceniu zażalenia na postanowienie, którego przedmiotem jest odmowa zwolnienia od kosztów sądowych, przysługuje zażalenie.

Z tych względów należało odmówić podjęcia uchwały.