Art. 64. Mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników upadłego i ich rodzin
Ustawa z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe
1. Mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników upadłego i ich rodzin, stanowiące zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym środki pieniężne zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, tworzonego na podstawie przepisów o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, wraz z przypadającymi po ogłoszeniu upadłości kwotami pochodzącymi ze zwrotu udzielonych pożyczek na cele mieszkaniowe, wpłatami odsetek bankowych od środków tego funduszu oraz opłatami pobieranymi od korzystających z usług i świadczeń socjalnych finansowanych z tego funduszu organizowanych przez upadłego, nie wchodzi w skład masy upadłości. Składniki tego mienia oznaczy sędzia-komisarz.
2. Mieniem, o którym mowa w ust. 1, zarządza upadły, chyba że został ustanowiony likwidator, kurator bądź przedstawiciel albo reprezentant upadłego ustanowiony na podstawie przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, wydatkując zgromadzone na odrębnym rachunku bankowym funduszu środki na cele i według zasad określonych w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
3. Niewykorzystane środki, o których mowa w ust. 1, zwiększają Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
- Mienie przeznaczone na pomoc dla pracowników niewchodzące do masy upadłości; środki na pomoc socjalną
- Sytuacja pracowników upadłego a pracowników przedsiębiorcy, który dobrowolnie likwiduje działalność (art. 64 p.u.)
- Niedopuszczalność potrącenia wierzytelności posiadanej w stosunku do masy upadłości z tytułu wynagrodzenia za pracę (art. 64 p.u.)