Art. 10.

1. Osoba, która ukończyła 18 lat, może uzyskać świadectwo ukończenia szkoły podstawowej i liceum ogólnokształcącego po zdaniu egzaminów eksternistycznych przeprowadzanych przez okręgową komisję egzaminacyjną, z zastrzeżeniem art. 10a.

2. Egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się z zakresu obowiązkowych zajęć edukacyjnych określonych w ramowych planach nauczania odpowiednio szkoły podstawowej dla dorosłych lub liceum ogólnokształcącego dla dorosłych.

2a. Egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 1, są przeprowadzane na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego, z tym że w przypadku liceum ogólnokształcącego dla dorosłych – na podstawie wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla zakresu podstawowego.

3. Osoba, która ukończyła 18 lat, może uzyskać:

1) certyfikat kwalifikacji zawodowej po zdaniu egzaminu eksternistycznego zawodowego w zakresie danej kwalifikacji, przeprowadzanego przez okręgową komisję egzaminacyjną, zgodnie z przepisami rozdziału 3b;

2) dyplom zawodowy, jeżeli posiada certyfikaty kwalifikacji zawodowych ze wszystkich kwalifikacji wyodrębnionych w danym zawodzie oraz posiada:

a) wykształcenie zasadnicze zawodowe albo zdała egzaminy eksternistyczne z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla zasadniczej szkoły zawodowej przeprowadzane przez okręgową komisję egzaminacyjną, lub

b) wykształcenie zasadnicze branżowe albo zdała egzaminy eksternistyczne z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia przeprowadzane przez okręgową komisję egzaminacyjną, lub

c) wykształcenie średnie branżowe albo zdała egzaminy eksternistyczne z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły II stopnia przeprowadzane przez okręgową komisję egzaminacyjną, lub

d) wykształcenie średnie.

4. Egzamin eksternistyczny, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, przeprowadza się z zakresu wymagań określonych w podstawie programowej kształcenia w zawodzie szkolnictwa branżowego.

4a. Wyniki egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i 3, są ostateczne i nie służy na nie skarga do sądu administracyjnego.

4b. Do egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i ust. 3 pkt 2 lit. a–c, przepisy art. 44zzz ust. 1–6 stosuje się odpowiednio.

4c. Egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 1 i 3, podlegają opłacie.

4d. Opłata za egzamin eksternistyczny z jednych zajęć edukacyjnych oraz opłata za egzamin eksternistyczny, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, wynoszą 5,5% minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela dyplomowanego posiadającego tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym, określonego na podstawie art. 30 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela.

4e. Osoba, która przystąpiła do egzaminu eksternistycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1, i nie uzyskała wymaganej do zdania tego egzaminu liczby punktów z części pisemnej albo części praktycznej tego egzaminu, przystępując ponownie do tej części egzaminu, wnosi opłatę w wysokości:

1) w przypadku części pisemnej – 1/3 opłaty, o której mowa w ust. 4d;

2) w przypadku części praktycznej – 2/3 opłaty, o której mowa w ust. 4d.

4f. Opłata za egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 1 i 3, stanowi dochód budżetu państwa. Opłata nie podlega zwrotowi.

4g. Opłatę za egzaminy eksternistyczne wnosi się:

1) w przypadku egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i ust. 3 pkt 2 lit. a–c – nie później niż na 30 dni przed terminem rozpoczęcia sesji egzaminacyjnej, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 5,

2) w przypadku egzaminu eksternistycznego, o którym mowa w ust. 3 pkt 1 – nie później niż na 30 dni przed wyznaczonym terminem tego egzaminu

– na rachunek bankowy wskazany przez dyrektora okręgowej komisji egzaminacyjnej. Niewniesienie w tych terminach opłaty za egzamin eksternistyczny, o którym mowa w ust. 1 lub 3, skutkuje brakiem możliwości przystąpienia do tego egzaminu.

5. Minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

1) warunki i tryb przeprowadzania egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i ust. 3 pkt 2 lit. a–c, w tym warunki ich oceniania, oraz zajęcia edukacyjne, z których są przeprowadzane egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 3 pkt 2 lit. a–c,

2) warunki dopuszczania do egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i 3,

3) warunki wynagradzania egzaminatorów przeprowadzających egzaminy eksternistyczne, o których mowa w ust. 1 i ust. 3 pkt 2 lit. a–c

– z uwzględnieniem możliwości unieważnienia egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i ust. 3 pkt 2 lit. a–c, ze względu na naruszenie przepisów dotyczących przeprowadzania tych egzaminów, jeżeli to naruszenie mogło mieć wpływ na wynik egzaminu, a także z uwzględnieniem możliwości zwalniania osób o niskich dochodach z całości lub części opłat za przeprowadzanie egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 1 i 3. Wynagrodzenie egzaminatorów powinno być ustalone w relacji do minimalnej stawki wynagrodzenia zasadniczego nauczyciela dyplomowanego posiadającego tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym, określonego na podstawie art. 30 ust. 5 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela.

6. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania może, na wniosek właściwych ministrów, wskazać zawody, w zakresie których nie przeprowadza się egzaminów eksternistycznych, o których mowa w ust. 3.