Art. 69a.

Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

§ 1. W razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, gdy zajęte kwoty w dniu realizacji zajęcia nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych, dłużnik zajętej wierzytelności:

1) przekazuje środki pieniężne: 

a) organowi egzekucyjnemu, który pierwszy dokonał zajęcia, a w razie niemożności ustalenia tego pierwszeństwa – organowi, który dokonał zajęcia na poczet należności pieniężnych w wyższej kwocie, albo 

b) administracyjnemu organowi egzekucyjnemu – w przypadku zbiegu egzekucji, o którym mowa w art. 62 § 2, albo  

c) sądowemu organowi egzekucyjnemu – w przypadku zbiegu egzekucji, o którym mowa w art. 62 § 3 i 4;

2) pod rygorem odpowiedzialności za szkodę, niezwłocznie zawiadamia o zbiegu egzekucji właściwe organy egzekucyjne, wskazując datę doręczenia zawiadomień o zajęciach dokonanych przez te organy i wysokość należności, na poczet których zajęcia zostały dokonane.

§ 2. W razie zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo egzekucji administracyjnych do tej samej rzeczy albo prawa majątkowego, gdy zajęte kwoty nie wystarczają na pokrycie egzekwowanych należności pieniężnych, zobowiązany, pod rygorem odpowiedzialności za szkodę, w przypadku zbiegu egzekucji do:

1) ruchomości albo

2) prawa majątkowego, którego warunkiem wykonywania jest posiadanie dokumentu, albo

3) prawa majątkowego zarejestrowanego w rejestrze akcjonariuszy

– niezwłocznie zawiadamia o zbiegu egzekucji właściwe organy egzekucyjne, wskazując datę podpisania przez pracownika obsługującego organ egzekucyjny protokołu zajęcia i wysokość należności, na poczet których zajęcia zostały dokonane.

§ 3. Przepis § 2 pkt 3 stosuje się odpowiednio do podmiotu prowadzącego rejestr akcjonariuszy, w którym jest zarejestrowane zajęte prawo majątkowe.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.