Art. 54.

Ustawa z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

§ 1. Zobowiązanemu przysługuje skarga na czynność egzekucyjną organu egzekucyjnego. Podstawą skargi jest:  

1) dokonanie czynności egzekucyjnej z naruszeniem ustawy; 

2) zastosowanie zbyt uciążliwego środka egzekucyjnego, w ramach którego dokonano czynności egzekucyjnej. 

§ 2. Skarga na czynność egzekucyjną określa zaskarżoną czynność egzekucyjną, zakres żądania i jego uzasadnienie. 

§ 3. Skargę na czynność egzekucyjną wnosi się do organu egzekucyjnego, który dokonał tej czynności, nie później niż w terminie 7 dni od dnia doręczenia zobowiązanemu odpisu dokumentu stanowiącego podstawę dokonania  zaskarżonej czynności egzekucyjnej.  

§ 4. Organ egzekucyjny wydaje postanowienie, w którym: 

1) oddala skargę na czynność egzekucyjną; 

2) uwzględnia skargę na czynność egzekucyjną: 

a) w całości, 

b) w części i w pozostałym zakresie oddala skargę. 

§ 5. Na postanowienie w sprawie skargi na czynność egzekucyjną przysługuje zażalenie. 

§ 6. W przypadku uwzględnienia skargi na czynność egzekucyjną organ egzekucyjny: 

1) uchyla zaskarżoną czynność egzekucyjną w całości albo w części; 

2) usuwa stwierdzoną wadę czynności egzekucyjnej. 

§ 7. Wniesienie skargi na czynność egzekucyjną nie wstrzymuje dalszej realizacji środka egzekucyjnego, w ramach którego dokonano zaskarżonej czynności egzekucyjnej. W uzasadnionych przypadkach organ egzekucyjny może wstrzymać dalszą realizację tego środka egzekucyjnego do dnia, w którym postanowienie w sprawie skargi na czynność egzekucyjną stanie się ostateczne.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.