Art. 70. Zwrot zasiłków dla bezrobotnych
ROZPORZĄDZENIE NR 987/2009 z dnia 16 września 2009 r. dotyczące wykonywania rozporządzenia (WE) nr 883/2004 w sprawie koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego
Jeżeli nie zawarto porozumienia zgodnie z art. 65 ust. 8 rozporządzenia podstawowego, instytucja miejsca zamieszkania występuje o zwrot zasiłków dla bezrobotnych zgodnie z art. 65 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego do instytucji państwa członkowskiego, którego ustawodawstwu beneficjent ostatnio podlegał. Wniosek o zwrot składany jest w terminie sześciu miesięcy od końca półrocznego okresu kalendarzowego, podczas którego dokonano ostatniej wypłaty zasiłku dla bezrobotnych, o którego zwrot się występuje. We wniosku należy określić kwotę świadczeń wypłaconych w okresach trzech lub pięciu miesięcy, o których mowa w art. 65 ust. 6 i 7 rozporządzenia podstawowego, okres, przez jaki świadczenia te były wypłacane, oraz dane identyfikacyjne bezrobotnego. Należności zgłasza się i wypłaca za pośrednictwem instytucji łącznikowych zainteresowanych państw członkowskich.
Nie jest wymagane rozpatrywanie wniosków złożonych po terminie, o którym mowa w akapicie pierwszym.
Przepisy art. 66 ust. 1 i art. 67 ust. 5–7 rozporządzenia wykonawczego stosuje się odpowiednio.
Instytucja będąca wierzycielem może naliczać odsetki od nieuregulowanych należności, począwszy od końca osiemnastomiesięcznego okresu, o którym mowa w art. 67 ust. 5 rozporządzenia wykonawczego. Odsetki te obliczane są zgodnie z art. 68 ust. 2 rozporządzenia wykonawczego.
Maksymalna kwota zwrotu, o której mowa w art. 65 ust. 6 zdanie trzecie rozporządzenia podstawowego, jest w każdym poszczególnym przypadku kwotą świadczenia, do którego zainteresowany byłby uprawniony zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego, któremu ostatnio podlegał, gdyby był zarejestrowana w służbach zatrudnienia tego państwa członkowskiego. Jednakże w stosunkach między państwami członkowskimi wymienionymi w załączniku 5 do rozporządzenia wykonawczego instytucja właściwa jednego z tych państw członkowskich, którego ustawodawstwu zainteresowany ostatnio podlegał, określa maksymalną kwotę w każdym poszczególnym przypadku na podstawie średniej kwoty zasiłków dla bezrobotnych przewidzianej w ustawodawstwie tego państwa członkowskiego w poprzednim roku kalendarzowym.