Art. 43. Przepisy dodatkowe dotyczące wyliczania świadczenia

1.  Do celów wyliczania teoretycznej oraz rzeczywistej kwoty świadczenia zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia podstawowego, stosuje się zasady przewidziane w art. 12 ust. 3, 4, 5 i 6 rozporządzenia wykonawczego.

2.  W przypadku gdy okresy ubezpieczenia dobrowolnego lub fakultatywnego kontynuowanego nie zostały uwzględnione na podstawie art. 12 ust. 3 rozporządzenia wykonawczego, instytucja państwa członkowskiego, na podstawie którego ustawodawstwa zostały spełnione te okresy, oblicza kwotę przypadającą za te okresy zgodnie ze stosowanym przez siebie ustawodawstwem. Rzeczywista kwota świadczenia, obliczona zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. b) rozporządzenia podstawowego, zostaje podwyższona o kwotę przypadającą za okresy ubezpieczenia dobrowolnego lub fakultatywnego kontynuowanego.

3.  Instytucja każdego z państw członkowskich wylicza według stosowanego przez siebie ustawodawstwa należną kwotę przypadającą za okresy ubezpieczenia dobrowolnego lub fakultatywnego kontynuowanego, która na podstawie art. 53 ust. 3 lit. c) rozporządzenia podstawowego nie podlega wstrzymaniu, obniżce ani zawieszeniu w innym państwie członkowskim.

W przypadku gdy instytucja właściwa nie może na podstawie stosowanego przez siebie ustawodawstwa określić tej kwoty bezpośrednio, gdyż zgodnie z tym ustawodawstwem każdemu okresowi ubezpieczenia przyporządkowana jest inna wartość, może ustalić kwotę hipotetyczną. Komisja Administracyjne określa szczegółowy sposób ustalania tej kwoty hipotetycznej.