Art. 24. Miejsce zamieszkania w państwie członkowskim innym niż właściwe państwo członkowskie

1.  Do celów stosowania art. 17 rozporządzenia podstawowego ubezpieczony lub członkowie jego rodziny mają obowiązek zarejestrowania się w instytucji swojego miejsca zamieszkania. Prawo tych osób do świadczeń rzeczowych w państwie członkowskim, w którym mają miejsce zamieszkania, potwierdza dokument wydany przez instytucję właściwą na wniosek ubezpieczonego lub na wniosek instytucji miejsca zamieszkania.

2.  Dokument, o którym mowa w ust. 1, pozostaje ważny, dopóki instytucja właściwa nie poinformuje instytucji miejsca zamieszkania o jego unieważnieniu.

Instytucja miejsca zamieszkania informuje instytucję właściwą o każdej rejestracji zgodnie z ust. 1, a także o każdej zmianie lub unieważnieniu takiej rejestracji.

3.  Niniejszy artykuł stosuje się odpowiednio do osób, o których mowa w art. 22, 24, 25 oraz 26 rozporządzenia podstawowego.