Art. 68.

1. Obywatelowi UE, który posiada prawo stałego pobytu oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres 10 lat bezpośrednio poprzedzających wydanie decyzji o wydaleniu, decyzja o wydaleniu może być wydana tylko w przypadku, gdy jego pobyt na tym terytorium stanowi szczególnie poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa publicznego, w szczególności przez zagrożenie dla pokoju, ludzkości, niepodległości lub obronności Rzeczypospolitej Polskiej lub ze względu na działalność terrorystyczną, handel ludźmi, seksualne wykorzystywanie osób,
nielegalny handel narkotykami, nielegalny handel bronią, pranie pieniędzy, korupcję, fałszowanie środków płatniczych, przestępczość komputerową lub przestępczość zorganizowaną.

2. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1, przerywa odbywanie kary pozbawienia wolności przez obywatela UE.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że obywatel UE posiada silne więzi rodzinne, społeczne i kulturowe w Rzeczypospolitej Polskiej.

4. Dokonując oceny okoliczności, o których mowa w ust. 3, uwzględnia się:

1) okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed odbywaniem kary pozbawienia wolności;
2) istnienie więzi rodzinnych, społecznych i kulturowych z państwem pochodzenia;
3) charakter i okoliczności popełnionego przestępstwa, za które obywatel UE odbywał karę pozbawienia wolności;
4) zachowanie obywatela UE w okresie odbywania kary pozbawienia wolności.