Art. 11a.
Ustawa z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin
1. W przypadku wydawania decyzji o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
– uwzględnia się zasadę proporcjonalności.
2. Decyzja o:
1) odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2) cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3) unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4) odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2
– może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania
decyzji.
3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.