Art. 160.

1. Wezwania, zawiadomienia oraz inne pisma, o których mowa w ustawie zmienianej w art. 82, od których daty doręczenia biegną terminy, można również doręczać na adres do doręczeń elektronicznych.

2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do doręczania orzeczeń, zarządzeń, aktów oskarżenia, wniosków o wydanie wyroku
skazującego, wniosków o rozpoznanie sprawy w postępowaniu przyspieszonym, wniosków o warunkowe umorzenie postępowania oraz wniosków o umorzenie postępowania z powodu niepoczytalności sprawcy i o zastosowanie środka zabezpieczającego.

3. Doręczenia w sposób wskazany w ust. 1 podmiotowi niepublicznemu dokonuje się po uzyskaniu przez organ procesowy jego zgody wyrażonej w tym postępowaniu. Uzyskana zgoda odnosi skutek procesowy tylko przed organem, przed
którym została złożona. Przed odebraniem oświadczenia o wyrażeniu zgody albo o braku takiej zgody podmiot ten należy
pouczyć o skutkach procesowych wyrażenia zgody albo jej braku.

4. Jeżeli doręczenie jest dokonywane w sposób wskazany w ust. 1, w przypadku braku dowodu otrzymania, o którym
mowa w art. 41, pismo uznaje się za doręczone po upływie 14 dni od dnia wystawienia dowodu wysłania, o którym mowa
w art. 40.

5. Do doręczeń dokonywanych w sposób, o którym mowa w ust. 1, nie stosuje się art. 138 ustawy zmienianej w art. 82,
jeżeli strona albo osoba niebędąca stroną, której prawa zostały naruszone, wyraziła zgodę na dokonywanie doręczeń na adres do doręczeń elektronicznych.

6. Przepis art. 139 § 1 zdanie pierwsze ustawy zmienianej w art. 82 stosuje się odpowiednio także do strony, która
wyraziła zgodę na dokonywanie doręczeń na adres do doręczeń elektronicznych i nie zawiadomiła organu o zmianie tego
adresu lub o zaprzestaniu korzystania z niego.

7. Za adres poczty elektronicznej w rozumieniu art. 148a § 1, 3 i 4 ustawy zmienianej w art. 8231) uznaje się również
adres do doręczeń elektronicznych, jeżeli pokrzywdzony lub świadek wyraził zgodę na dokonywanie doręczeń na ten adres