Art. 6.
Ustawa z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych
1. Przepisów art. 4 i art. 5 nie stosuje się w przypadkach, gdy:
1) podmiot wnosi o doręczenie oryginału dokumentu sporządzonego pierwotnie w postaci papierowej;
2) korespondencja nie może być doręczona na adres do doręczeń elektronicznych albo z wykorzystaniem publicznej usługi hybrydowej ze względu na:
a) brak możliwości sporządzenia i przekazania dokumentu w postaci elektronicznej wynikający z przepisów odrębnych,
b) brak możliwości wykorzystania publicznej usługi hybrydowej wynikający z przepisów odrębnych,
c) konieczność doręczenia niepodlegającego przekształceniu dokumentu utrwalonego w postaci innej niż elektroniczna lub rzeczy,
d) ważny interes publiczny, w szczególności bezpieczeństwo państwa, obronność lub porządek publiczny,
e) ograniczenia techniczno-organizacyjne wynikające z objętości korespondencji oraz inne przyczyny mające charakter techniczny;
3) przepisy odrębne przewidują możliwość dokonywania doręczeń z wykorzystaniem także sposobów innych niż publiczna usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego lub publiczna usługa hybrydowa, w szczególności przy pomocy swoich pracowników, a nadawca w konkretnych okolicznościach uzna inny sposób doręczenia za bardziej efektywny.
2. Istnienie przesłanek wymienionych w ust. 1 pkt 2 ocenia nadawca.