Art. 4. Publiczne wypowiedzi o winie

1.   Państwa członkowskie podejmują wszelkie środki niezbędne do zapewnienia, by do czasu udowodnienia podejrzanemu lub oskarżonemu winy zgodnie z prawem organy publiczne w swoich wypowiedziach publicznych oraz w orzeczeniach sądowych innych niż rozstrzygające o winie nie odnosiły się do takiej osoby jako do winnej. Powyższe stosuje się z zastrzeżeniem czynności oskarżyciela, które zmierzają do wykazania winy podejrzanego lub oskarżonego, oraz z zastrzeżeniem wstępnych decyzji o charakterze procesowym, które są podejmowane przez organy sądowe lub inne właściwe organy i które opierają się na podejrzeniu lub obciążającym materiale dowodowym.

2.   W przypadku naruszenia określonego w ust. 1 niniejszego artykułu zobowiązania do nieodnoszenia się do podejrzanych lub oskarżonych jako do winnych państwa członkowskie zapewniają dostępność odpowiednich środków zgodnie z niniejszą dyrektywą, a w szczególności zgodnie z art. 10.

3.   Określone w ust. 1 zobowiązanie do nieodnoszenia się do podejrzanych lub oskarżonych jako do winnych nie stanowi przeszkody dla podawania przez organy publiczne do wiadomości publicznej informacji o postępowaniu karnym, gdy jest to bezwzględnie konieczne z powodów związanych z postępowaniem przygotowawczym w sprawie karnej lub interesem publicznym.