Art. 27. Skuteczne zarządzanie mieniem zabezpieczonym i mieniem skonfiskowanym

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/1260 z dnia 24 kwietnia 2024 r. w sprawie odzyskiwania i konfiskaty mienia

1. Do celów zarządzania mieniem zabezpieczonym i mieniem skonfiskowanym państwa członkowskie zapewniają, aby biura ds. zarządzania mieniem oraz, w stosownych przypadkach, biura ds. odzyskiwania mienia oraz inne właściwe organy wykonujące zadania określone w niniejszej dyrektywie były w stanie szybko uzyskiwać informacje o mieniu zabezpieczonym i mieniu skonfiskowanym, które ma być zarządzane na podstawie niniejszej dyrektywy. W tym celu państwa członkowskie tworzą sprawne narzędzia zarządzania mieniem zabezpieczonym lub mieniem skonfiskowanym, takie jak jeden centralny rejestr lub inne rejestry mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego zgodnie z niniejszą dyrektywą.

2. Do celów ust. 1 państwa członkowskie zapewniają możliwość uzyskania informacji dotyczących:

a)	mienia będącego przedmiotem nakazu zabezpieczenia lub nakazu konfiskaty, którym zarządza się zgodnie z art. 20 ust. 3, do czasu rozporządzenia nim w następstwie prawomocnego nakazu konfiskaty, w tym danych umożliwiających identyfikację mienia;

b)	szacunkowej lub rzeczywistej wartości mienia, w stosownych przypadkach, w chwili jego zabezpieczenia, konfiskaty i rozporządzenia nim;

c)	właściciela mienia, w tym beneficjenta rzeczywistego, jeżeli takie informacje są dostępne;

d)	krajowego numeru referencyjnego postępowania dotyczącego mienia.

3. W przypadku gdy państwa członkowskie utworzą, na podstawie ust. 1, rejestr mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego, zapewniają, aby organy mające dostęp do tego rejestru były w stanie przeszukiwać go i uzyskiwać informacje dotyczące nazwy organu wprowadzającego informacje do rejestru oraz niepowtarzalnego identyfikatora użytkownika urzędnika, który wprowadził te informacje do rejestru.

4. W przypadku gdy państwa członkowskie utworzą, na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu, rejestr mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego, zapewniają, aby informacje, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, były przechowywane tak długo, jak jest to niezbędne do celów ewidencji i ogólnego oglądu mienia zabezpieczonego, skonfiskowanego lub podlegającego zarządzaniu, a w każdym przypadku nie dłużej niż do dnia rozporządzenia mieniem, lub na potrzeby dostarczenia rocznych danych statystycznych, o których mowa w art. 28.

5. W przypadku gdy państwa członkowskie utworzą, na podstawie ust. 1, rejestr mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego, zapewniają, aby wszelkie dane osobowe przechowywane w tym rejestrze mogły być udostępniane i wykorzystywane do celów zabezpieczania i konfiskaty narzędzi, korzyści lub mienia, które są lub mogą się stać przedmiotem nakazu konfiskaty, lub do celów zarządzania takimi narzędziami, korzyściami lub mieniem, zgodnie z mającymi zastosowanie przepisami o ochronie danych.

6. W przypadku gdy państwa członkowskie utworzą, na podstawie ust. 1, rejestr mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego, zapewniają wprowadzenie odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa danych znajdujących się w rejestrach mienia zabezpieczonego i mienia skonfiskowanego oraz wyznaczają właściwy organ lub organy odpowiedzialne za zarządzanie rejestrami i za wykonywanie zadań administratora określonych w mających zastosowanie przepisach o ochronie danych.