Art. 21. Sprzedaż przyspieszona
DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2024/1260 z dnia 24 kwietnia 2024 r. w sprawie odzyskiwania i konfiskaty mienia
1. Państwa członkowskie zapewniają, aby mienie będące przedmiotem nakazu zabezpieczenia mogło zostać przekazane lub sprzedane przed wydaniem prawomocnego nakazu konfiskaty gdy wystąpi co najmniej jeden z następujących przypadków:
|
a) |
mienie podlegające zabezpieczeniu jest mieniem łatwo psującym się lub szybko traci na wartości; |
|
b) |
koszty przechowywania lub utrzymania mienia są nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do jego wartości rynkowej; |
|
c) |
zarządzanie mieniem wymaga specjalnych warunków i wiedzy fachowej, która nie jest łatwo dostępna. |
2. Państwa członkowskie zapewniają, aby przy wydawaniu nakazu sprzedaży przyspieszonej uwzględniane były interesy osoby, której dotyczy nakaz, w tym to, czy mienie, które ma zostać sprzedane, jest łatwo zastępowalne. Z wyjątkiem przypadków, w których osoba, której dotyczy nakaz, uciekła lub nie można ustalić miejsca jej pobytu, państwa członkowskie zapewniają, aby osoba ta została powiadomiona i, z wyjątkiem przypadków pilnych, miała możliwość bycia wysłuchaną przed dokonaniem sprzedaży mienia. Osobie, której dotyczy nakaz, należy umożliwić zwrócenie się z wnioskiem o sprzedaż mienia.
3. Dochody uzyskane ze sprzedaży przyspieszonej zabezpiecza się do czasu wydania przez sąd orzeczenia o konfiskacie.