Art. 20. Zarządzanie mieniem i planowanie

1.   Państwa członkowskie wprowadzają odpowiednie środki, aby zapewnić skuteczne zarządzanie podmiotami, takimi jak przedsiębiorstwa, które mają zostać zachowane jako podmioty kontynuujące działalność.

2.   Państwa członkowskie zachęca się do wprowadzania odpowiednich środków mających zapobiegać nabywaniu mienia w trakcie rozporządzania nim na podstawie nakazu konfiskaty przez osoby skazane w postępowaniu karnym, w ramach którego mienie to zostało zabezpieczone.

3.   Państwa członkowskie zapewniają skuteczne zarządzanie mieniem zabezpieczonym i mieniem skonfiskowanym do czasu rozporządzenia nim w następstwie prawomocnego nakazu konfiskaty.

4.   Państwa członkowskie zapewniają, aby, gdy jest to uzasadnione charakterem mienia, właściwe organy odpowiedzialne za zarządzanie zabezpieczonym mieniem oceniały konkretne okoliczności związane z mieniem, które może stać się przedmiotem nakazu konfiskaty, aby zminimalizować szacowane koszty zarządzania oraz zachować wartość tego mienia do czasu rozporządzenia nim. Ocenę taką przeprowadza się podczas przygotowywania wykonania nakazu zabezpieczenia lub – najpóźniej – bez zbędnej zwłoki po jego wykonaniu.

5.   Państwa członkowskie mogą wymagać, aby kosztami zarządzania zabezpieczonym mieniem został obciążony, przynajmniej częściowo, beneficjent rzeczywisty.