Art. 13. Konfiskata w stosunku do osób trzecich

1.   Państwa członkowskie wprowadzają niezbędne środki w celu umożliwienia konfiskaty korzyści lub innego mienia o wartości odpowiadającej korzyściom, które podejrzany lub oskarżony przekazał, bezpośrednio lub pośrednio, osobom trzecim lub które osoby trzecie nabyły od podejrzanego lub oskarżonego.

Konfiskata korzyści lub innego mienia, o której mowa w akapicie pierwszym, jest możliwa w przypadku, gdy sąd krajowy ustalił – na podstawie konkretnych faktów i okoliczności sprawy – że dane osoby trzecie wiedziały lub powinny były wiedzieć, że celem przekazania lub nabycia było uniknięcie konfiskaty. Takie fakty i okoliczności obejmują przypadki, gdy:

2.   Ust. 1 nie narusza praw osób trzecich działających w dobrej wierze.