Art. 41. Odpowiedzialność wzajemna

1. Działania i zaniechania przewoźnika faktycznego oraz jego pracowników i agentów działających w zakresie swego zatrudnienia uważane są również, w odniesieniu do przewozu dokonanego przez przewoźnika faktycznego, za działania i zaniechania przewoźnika umownego.

2. Działania i zaniechania przewoźnika umownego oraz jego pracowników i agentów działających w zakresie swego zatrudnienia uważane są również, w odniesieniu do przewozu dokonanego przez przewoźnika faktycznego, za działania i zaniechania przewoźnika faktycznego. Jednakże żadne taki działanie lub zaniechanie nie obciąża przewoźnika faktycznego odpowiedzialnością przekraczającą kwoty określone w art. 21, 22, 23 i 24. Każde specjalne porozumienie, według którego przewoźnik umowny przyjmuje zobowiązania nienarzucane niniejszą Konwencją lub jakiekolwiek zrzeczenie się praw lub argumentów obrony przewidzianych niniejszą Konwencją lub jakakolwiek specjalna deklaracja interesu w dostawie do miejsca przeznaczenia, określona w art. 22, nie ma wpływu na przewoźnika faktycznego, chyba że ten zaakceptuje to umową.