Art. 23. Przeliczanie jednostek pieniężnych

1. Kwoty wymienione w Specjalnych Prawach Ciągnienia w niniejszej Konwencji uważa się za odnoszące się do Specjalnych Praw Ciągnienia określonych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Przeliczenie kwot na waluty krajowe, w przypadku postępowania sądowego, dokonuje się według wartości takich walut w Specjalnych Prawach Ciągnienia w dniu wydania orzeczenia. Wartość waluty krajowej w Specjalnym Prawie Ciągnienia Państwa-Strony, które jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, oblicza się zgodnie z metodą wyceny stosowaną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy dla jego operacji i transakcji, obowiązującą w dniu wydania orzeczenia. Wartość waluty krajowej w Specjalnych Prawach Ciągnienia Państwa-Strony, które nie jest członkiem Międzynarodowego Funduszu Walutowego, oblicza się w sposób ustalony przez to Państwo.

2. Jednakże te Państwa, które nie są członkami Międzynarodowego Funduszu Walutowego i których prawo nie dopuszcza zastosowania postanowień ust. 1 niniejszego artykułu mogą, w chwili ratyfikacji lub przystąpienia lub kiedykolwiek w okresie późniejszym, zadeklarować, że granica odpowiedzialności przewoźnika ustanowiona w art. 21 zostaje ustalona na kwotę 1500000 jednostek pieniężnych na pasażera w postępowaniu sądowym na ich terytoriach, 62500 jednostek pieniężnych na pasażera w odniesieniu do art. 22 ust. 1, 15000 jednostek pieniężnych na pasażera w odniesieniu do art. 22 ust. 2 i 250 jednostek pieniężnych na kilogram w odniesieniu do art. 22 ust. 3. Ta jednostka pieniężna odpowiada 65,5 miligramom złota próby 900/1000. Kwoty te mogą być przeliczone na odpowiednie waluty krajowe z dokładnością do liczb całkowitych. Przeliczenie tych kwot na walutę krajową odbywa się zgodnie z prawem zainteresowanego Państwa.

3. Obliczenie wymienione w ust. 1 zdanie ostatnie niniejszego artykułu i metoda przeliczania wymieniona w ust. 2 niniejszego artykułu są używane w taki sposób, aby wyrazić w walucie krajowej Państwa-Strony możliwie tę samą realną wartość dla kwot z art. 21 i 22, która wynikłaby z zastosowania pierwszych trzech zdań ust. 1 niniejszego artykułu. Państwa-Strony przekazują depozytariuszowi sposób obliczania na mocy ust. 1 niniejszego artykułu lub wynik przeliczenia w ust. 2 niniejszego artykułu, stosownie do przypadku, w chwili składania do depozytu dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia do niniejszej Konwencji i w każdym przypadku, gdy w którymkolwiek z nich następuje zmiana.