Art. 2. Definicje

1.  Do celów niniejszego rozporządzenia:

a) „przewoźnik lotniczy”; oznacza przedsiębiorstwo transportu lotniczego z ważną licencją na działalność;

b) „przewoźnik lotniczy Wspólnoty”; oznacza przewoźnika lotniczego z ważną licencją na działalność, udzieloną przez Państwo Członkowskie zgodnie z przepisami rozporządzenia (EWG) nr 2407/92;

c) „osoba uprawniona do odszkodowania”; oznacza pasażera lub każdą osobę uprawnioną do występowania z roszczeniem w imieniu tego pasażera, zgodnie z obowiązującymi przepisami;

d) „bagaż”;, jeżeli nie ustalono inaczej, oznacza zarówno bagaż odprawiony, jak i nieodprawiony w rozumieniu art. 17 ust. 4 Konwencji montrealskiej;

e) „SDR”; oznacza specjalne prawo ciągnienia zgodnie z jego definicją ustaloną przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy;

f) „Konwencja warszawska”; oznacza Konwencję o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, podpisaną w Warszawie dnia 12 października 1929 r. lub Konwencję warszawską ze zmianami wprowadzonymi w Hadze w dniu 28 września 1955 r. oraz Konwencję uzupełniającą do Konwencji warszawskiej podpisaną w Guadalajarze dnia 18 września 1961 r.;

g) „Konwencja montrealska”; oznacza Konwencję o ujednostajnieniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, podpisaną w Montrealu dnia 28 maja 1999 r.

2.  Pojęcia użyte w niniejszym rozporządzeniu, które nie zostały zdefiniowane w ust. 1, są równoznaczne z pojęciami stosowanymi w Konwencji montrealskiej.