Art. 21. Procedura egzekwowania

1. Bez uszczerbku dla postanowień niniejszego rozdziału, postępowanie egzekucyjne podlega prawu państwa członkowskiego wykonania.

Orzeczenie wydane w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń podlega wykonaniu na takich samych warunkach jak orzeczenie wydane w państwie członkowskim wykonania.

2. Strona ubiegająca się o egzekucję zobowiązana jest przedstawić:  

(A) odpis orzeczenia spełniający warunki niezbędne do ustalenia jego autentyczności; oraz  

(B) zaświadczenie, o którym mowa w art. 20 ust. 2, oraz, w razie potrzeby, jego tłumaczenie na język urzędowy państwa członkowskiego wykonania lub, jeżeli w tym państwie członkowskim obowiązuje kilka języków urzędowych, na język urzędowy lub jeden z języków urzędowych postępowania sądowego lub trybunału miejsca, w którym dochodzi się wykonania, zgodnie z prawem tego państwa członkowskiego, lub na inny język, który państwo członkowskie wykonania wskazało jako akceptowany.

3. Strona ubiegająca się o wykonanie orzeczenia wydanego w europejskim postępowaniu w sprawie drobnych roszczeń w innym państwie członkowskim nie musi posiadać:

(A) upoważniony przedstawiciel; lub

(B) adres pocztowy

w państwie członkowskim wykonania, z wyjątkiem agentów posiadających kompetencje w zakresie postępowania egzekucyjnego.

4. Strona, która w jednym Państwie Członkowskim składa wniosek o wykonanie orzeczenia wydanego w ramach europejskiego postępowania w sprawie drobnych roszczeń w innym Państwie Członkowskim, nie może być zobowiązana do składania żadnego zabezpieczenia, gwarancji ani depozytu, bez względu na ich nazwę, z tego powodu, że jest cudzoziemcem lub nie ma miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu w Państwie Członkowskim wykonania.