Art. 118.

1. Strategiczne mapy hałasu stanowią podstawowe źródło danych wykorzystywanych do:

1) informowania społeczeństwa o zagrożeniach środowiska hałasem;

2) opracowania danych dla państwowego monitoringu środowiska;

3) tworzenia i aktualizacji programów ochrony środowiska przed hałasem;

4) planowania strategicznego;

5) planowania i zagospodarowania przestrzennego.

2. Strategiczne mapy hałasu sporządza się dla:

1) miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy;

2) głównych dróg;

3) głównych linii kolejowych;

4) głównych lotnisk.

3. Strategiczne mapy hałasu są sporządzane przez zarządzających głównymi drogami, głównymi liniami kolejowymi lub głównymi lotniskami oraz prezydentów miast o liczbie mieszkańców większej niż 100 tysięcy, w oparciu o dane dotyczące poprzedniego roku kalendarzowego oraz są niezwłocznie zamieszczane na ich stronach internetowych.

4. Strategiczne mapy hałasu sporządza się co 5 lat, w terminie do dnia 30 czerwca.

5. Strategiczne mapy hałasu składają się z części opisowej i części graficznej.

6. Część opisowa zawiera w szczególności:

1) dane podmiotu lub organu, o którym mowa w ust. 3, i wykonawcy mapy;

2) charakterystykę terenu, dla którego jest sporządzana mapa;

3) identyfikację i charakterystykę źródeł hałasu;

4) uwarunkowania akustyczne wynikające z dokumentów planistycznych, w szczególności z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;

5) metody i dane wykorzystane do wykonania obliczeń akustycznych;

6) zestawienie wyników pomiarów wykonanych na potrzeby sporządzenia mapy;

7) wskazanie terenów zagrożonych hałasem;

8) wskazanie danych liczbowych dotyczących ludności narażonej na hałas;

9) analizę kierunków zmian stanu akustycznego środowiska;

10) wyniki analiz rozkładu hałasu;

10a) ocenę szkodliwych skutków hałasu;

11) propozycje działań w zakresie ochrony przed hałasem;

12) oszacowanie efektów planowanych działań w zakresie ochrony przed hałasem;

13) informacje o opracowanych i wdrożonych programach ochrony środowiska przed hałasem oraz oszacowanie efektów zrealizowanych działań w zakresie ochrony przed hałasem;

14) streszczenie części opisowej sporządzone w języku niespecjalistycznym. 

7. Część graficzna jest sporządzana w postaci zbiorów danych przestrzennych i zawiera w szczególności mapę:

1) emisyjną, która charakteryzuje hałas emitowany z poszczególnych źródeł hałasu;

2) imisyjną, która charakteryzuje stan akustyczny środowiska;

3) terenów zagrożonych hałasem, która charakteryzuje tereny, na których są przekroczone dopuszczalne poziomy hałasu określone wskaźnikami L_DWN lub L_N;

4) przedstawiającą przewidywane rezultaty działań, o których mowa w ust. 6 pkt 11.

8. Strategiczne mapy hałasu, o których mowa w ust. 2 pkt 1, zawierają odrębne mapy dotyczące dróg, linii tramwajowych, linii kolejowych, portów, lotnisk oraz miejsc prowadzenia działalności przemysłowej.

9. Strategiczne mapy hałasu sporządza się z wykorzystaniem materiałów i zbiorów danych pochodzących z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz z zastosowaniem metod oceny hałasu i metod oceny szkodliwych skutków hałasu określonych w załącznikach II i III do dyrektywy 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 czerwca 2002 r. odnoszącej się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku.

10. Granice terenów objętych strategicznymi mapami hałasu w związku z eksploatacją głównych dróg, głównych linii kolejowych i głównych lotnisk określa się liniami rozgraniczającymi pokrywającymi się z izoliniami odpowiadającymi wartościom długookresowego średniego poziomu dźwięku A wyrażonego w decybelach (dB), wyznaczonego w ciągu wszystkich:

1) dób w roku – L_DWN równy 55;
2) pór nocy w roku – L_N równy 50.

11. Strategiczne mapy hałasu mogą być aktualizowane przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 4.

12. Do aktualizacji strategicznych map hałasu stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1 ̶ 10 oraz przepisy wydane na podstawie ust. 13.

13. Minister właściwy do spraw klimatu określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres danych ujętych na strategicznych mapach hałasu, sposób ich prezentacji i formę ich przekazywania, uwzględniając charakter terenu objętego strategiczną mapą hałasu.