Art. 22. Niewdanie się w spór przez pozwanego

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2020/1784 z dnia 25 listopada 2020 r. dotyczące doręczania w państwach członkowskich dokumentów sądowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych („doręczanie dokumentów”) (wersja przekształcona)

1.   W przypadku gdy konieczne było przekazanie do innego państwa członkowskiego w celu doręczenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem dokumentu wszczynającego postępowanie lub dokumentu równorzędnego, a pozwany nie wdał się w spór, wyrok nie może być wydany do czasu ustalenia, czy doręczenie lub dostarczenie dokumentu zostało dokonane w czasie umożliwiającym pozwanemu podjęcie obrony oraz czy:

a)

dokument został doręczony w sposób przewidziany w prawie wezwanego państwa członkowskiego w odniesieniu do doręczania w postępowaniach krajowych dokumentów osobom znajdującym się na terytorium tego państwa; lub

b)

dokument został rzeczywiście dostarczony pozwanemu lub dostarczony do miejsca jego zamieszkania lub jego siedziby w inny sposób przewidziany w niniejszym rozporządzeniu.

2.   Każde państwo członkowskie może przekazać Komisji informację o tym, że sąd, niezależnie od ust. 1, może wydać wyrok, nawet jeżeli nie otrzyma poświadczenia doręczenia lub dostarczenia dokumentu wszczynającego postępowanie lub dokumentu równorzędnego, pod warunkiem że spełnione są następujące warunki:

a)

dokument został przekazany z wykorzystaniem jednego ze sposobów przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu;

b)

od daty przekazania dokumentu upłynął czas, który sędzia uznaje w danym przypadku za odpowiedni, nie krótszy jednak niż sześć miesięcy;

c)

pomimo wszelkich rozsądnych starań nie uzyskano żadnego poświadczenia od właściwych organów lub jednostek wezwanego państwa członkowskiego.

Informacje te są udostępniane za pośrednictwem europejskiego portalu „e-Sprawiedliwość”.

3.   Niezależnie od ust. 1 i 2, w uzasadnionych nagłych przypadkach, sądy mogą zarządzić środki tymczasowe lub zabezpieczające.

4.   W przypadku gdy konieczne było przekazanie do innego państwa członkowskiego w celu doręczenia zgodnie z niniejszym rozporządzeniem dokumentu wszczynającego postępowanie lub dokumentu równorzędnego, a przeciw pozwanemu, który nie wdał się w spór, wydano wyrok, sędzia może znieść w stosunku do pozwanego skutki upływu terminu do wniesienia środka odwoławczego od wyroku, jeżeli spełnione zostały następujące warunki:

a)

pozwany bez swojej winy nie zapoznał się z dokumentem w czasie umożliwiającym mu podjęcie obrony lub nie zapoznał się z treścią wyroku w czasie umożliwiającym mu złożenie odwołania; oraz

b)

pozwany podniósł zarzuty merytoryczne, które nie wydają się z góry nieuzasadnione.

Wniosek o takie zniesienie skutków upływu terminu może być złożony tylko w rozsądnym terminie od chwili zapoznania się przez pozwanego z treścią wyroku.

Każde państwo członkowskie może przekazać Komisji informację o tym, że wniosek o zniesienie skutków upływu terminu nie będzie dopuszczalny, jeżeli zostanie złożony po upływie terminu określonego przez państwo członkowskie w tej informacji. Termin ten nie może być jednak krótszy niż jeden rok, licząc od dnia wydania wyroku. Informacje te są udostępniane za pośrednictwem europejskiego portalu „e-Sprawiedliwość”.

5.   Ust. 4 nie stosuje się do wyroków dotyczących statusu lub zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych osób.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.