Art. 84.
Ustawa z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej
1. Kontrola celno-skarbowa:
1) w zakresie produkcji, przemieszczania i zużycia wyrobów akcyzowych, w szczególności ich wytwarzania, uszlachetniania, przerabiania, skażania, rozlewu, przyjmowania, magazynowania, wydawania, przewozu i niszczenia, oraz w zakresie stosowania znaków akcyzy i oznaczania nimi wyrobów akcyzowych,
2) w zakresie wydobycia urobku rudy miedzi, produkcji koncentratu, wydobycia gazu ziemnego lub ropy naftowej, o których mowa w ustawie z dnia 2 marca 2012 r. o podatku od wydobycia niektórych kopalin,
2a) w zakresie przestrzegania przepisów prawa podatkowego związanych z przywozem lub wywozem towarów w obrocie między obszarem celnym Unii Europejskiej a państwami trzecimi, jeżeli zakres kontroli celno-skarbowej nie obejmuje przestrzegania innych przepisów prawa podatkowego,
3) w zakresie, o którym mowa w art. 54 ust. 1 pkt 2–5 i ust. 2 pkt 1a–5 i 9,
4) o której mowa w art. 62 ust. 5 pkt 1–3, 5–7 i 10–12
– kończy się protokołem.
2. Protokół, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
1) wskazanie kontrolowanego;
2) wskazanie kontrolującego;
3) określenie przedmiotu i zakresu kontroli celno-skarbowej;
4) określenie miejsca i czasu przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej;
5) opis dokonanych ustaleń faktycznych;
6) dokumentację dotyczącą przeprowadzonych dowodów.
3. Jeżeli w toku kontroli celno-skarbowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1–3 oraz art. 62 ust. 5 pkt 1–10 i ust. 13, nie stwierdzono nieprawidłowości, protokołu się nie sporządza.
3a. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do kontroli celno-skarbowej, o której mowa w art. 62 ust. 5 pkt 3, jeżeli na kontrolowanego nałożono grzywnę w drodze mandatu za wykroczenie skarbowe.
4. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1 i 2 przepisy art. 290 § 2 pkt 7 oraz art. 291 Ordynacji podatkowej stosuje się odpowiednio.