Art. 40j.

1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, o którym mowa w art. 114 ust. 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wykonujący działalność leczniczą na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, może otrzymywać, w okresie wskazanym w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, środki publiczne na zadania, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1–3 tej ustawy – niezależnie od zakresu w jakim realizacja tych zadań służy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Środki publiczne w formie dotacji celowej na zadania, o których mowa w zdaniu pierwszym, może także przekazać minister właściwy do spraw zdrowia.
2. Do inwestycji, o której mowa w art. 95d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, lub remontu, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, które są finansowane z:
1) dotacji celowej na realizację zadania, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej,
2) innego źródła niż wskazane w pkt 1
– nie stosuje się, na warunkach i w okresie wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, warunku uzyskania opinii o celowości inwestycji, w przypadku podmiotu wykonującego działalność leczniczą dotkniętego skutkami powodzi.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, warunkiem uzyskania finansowania z innego źródła, o którym mowa w tym przepisie, jest opinia wojewody właściwego ze względu na miejsce udzielania świadczeń opieki zdrowotnej. Opinia jest wydawana niezwłocznie po otrzymaniu wniosku podmiotu wykonującego działalność leczniczą dotkniętego skutkami powodzi.