Art. 40b.

1. W przypadku wystąpienia ograniczenia dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej, świadczeniodawca posiadający umowę na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, udzielający lub zamierzający udzielać świadczeń na terenie gmin wskazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 1 ust. 2, w ramach realizacji posiadanej umowy, może dokonać zmiany miejsca lub warunków udzielania świadczeń, w tym dotyczących personelu medycznego realizującego tę umowę, po uzyskaniu zgody Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia, na okres nie dłuższy niż wskazany w tych przepisach.

2. Do miejsca i warunków udzielania świadczeń, o których mowa w ust. 1, nie stosuje się wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146, 858 i 1222) i ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej oraz w szczegółowych warunkach umów określonych przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na podstawie art. 146 ust. 1 pkt 2 i art. 159 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
3. Zmiana określonego w umowie, o której mowa w ust. 1, miejsca udzielania świadczeń opieki zdrowotnej następuje na zasadach określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 137 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
4. Zmiany, o których mowa w ust. 1, nie mogą naruszać wymagań dotyczących kwalifikacji osób wykonujących zawód medyczny określonych w przepisach regulujących wykonywanie tych zawodów lub określających te kwalifikacje.