Art. 15b.
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych
1. Spółdzielnie socjalne mogą tworzyć konsorcjum spółdzielcze w formie umowy w celu:
1) zwiększenia potencjału ekonomicznego i społecznego zrzeszonych spółdzielni socjalnych lub
2) wspólnego organizowania sieci produkcji, handlu lub usług, lub
3) organizowania wspólnej promocji działań spółdzielczych lub ekonomicznych, lub
4) promocji wspólnego znaku towarowego, o którym mowa w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 286, 288 i 1086).
2. Konsorcjum spółdzielcze może ubiegać się o udzielenie zamówienia na zasadzie wspólnego występowania w zamówieniach publicznych oraz zapytaniach ofertowych, do których nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych.
3. Umowa konsorcjum spółdzielczego określa w szczególności:
1) cel zawarcia konsorcjum;
2) obowiązki stron konsorcjum;
3) czas trwania konsorcjum;
4) określenie stron konsorcjum i sposobu reprezentacji;
5) zasady przyjmowania, wykluczania lub występowania stron konsorcjum;
6) zasady podziału korzyści i udziału w obciążeniach poszczególnych stron w ramach konsorcjum.
4. Do konsorcjum spółdzielczego może przystąpić organizacja pozarządowa lub podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, jeżeli prowadzi:
1) warsztat terapii zajęciowej lub zakład aktywności zawodowej, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, lub
2) centrum integracji społecznej lub klub integracji społecznej, o których mowa w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.
5. W zakresie nieuregulowanym niniejszą ustawą do konsorcjum spółdzielczego stosuje się przepisy o spółce, o której mowa w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740).