Art. 33a.
Ustawa z dnia 8 marca 2013 r. o środkach ochrony roślin
1. Zasady postępowania naczelnika urzędu celno-skarbowego w sytuacji, o której mowa w art. 65 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, jeżeli stwierdzone podczas kontroli celno-skarbowej lub kontroli, o której mowa w art. 44 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, podejrzenie niezgodności dotyczy naruszenia przepisów w obszarze, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin, a w szczególności niezgodności polegającej na wprowadzaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:
1) środka ochrony roślin:
a) bez wymaganego zezwolenia na jego wprowadzanie do obrotu albo pozwolenia na handel równoległy – w przypadku którego nie została przekazana opinia, o której mowa w art. 30 ust. 4, lub została wydana decyzja, o której mowa w art. 30 ust. 4a, lub
b) niespełniającego wymagań określonych w zezwoleniu na jego wprowadzanie do obrotu albo pozwoleniu na handel równoległy, lub
c) którego skład lub właściwości fizyczne, lub właściwości chemiczne określone w dokumentacji tego środka zostały zmienione, lub
d) w opakowaniu nieszczelnym lub uszkodzonym lub w opakowaniu zastępczym,
2) produktu, który imituje środek ochrony roślin, lub podrobionego środka ochrony roślin
– określają przepisy odrębne.
2. Właściwym organem, któremu naczelnik urzędu celno-skarbowego przekazuje powiadomienie, o którym mowa w art. 76 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, o podejrzeniu, o którym mowa w ust. 1, jest wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce, w którym znajduje się środek ochrony roślin lub produkt, którego dotyczy to podejrzenie.
3. Wojewódzki inspektor, po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w art. 76 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, o podejrzeniu, o którym mowa w ust. 1, przekazuje naczelnikowi urzędu celno-skarbowego opinię dotyczącą zasadności tego podejrzenia, w terminie określonym w art. 76 ust. 3 rozporządzenia 2017/625.
4. Wojewódzki inspektor, przed wydaniem opinii, o której mowa w ust. 3, może pobrać próbki środka ochrony roślin lub produktu, którego dotyczy podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, do badań laboratoryjnych. W takim przypadku wojewódzki inspektor przekazuje naczelnikowi urzędu celno-skarbowego żądanie kontynuowania zawieszenia, o którym mowa w art. 76 ust. 3 rozporządzenia 2017/625, do czasu zakończenia tych badań.
5. W przypadku stwierdzenia, że:
1) środek ochrony roślin, którego dotyczyło podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, nie posiada wymaganego zezwolenia na jego wprowadzanie do obrotu albo pozwolenia na handel równoległy lub
2) środek ochrony roślin, którego dotyczyło podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, nie spełnia wymagań określonych w zezwoleniu na jego wprowadzenie do obrotu albo pozwoleniu na handel równoległy, lub
3) skład lub właściwości fizyczne, lub właściwości chemiczne środka ochrony roślin, którego dotyczyło podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, określone w dokumentacji tego środka zostały zmienione, lub
4) środek ochrony roślin, którego dotyczyło podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, znajduje się w opakowaniu nieszczelnym lub uszkodzonym, lub w opakowaniu zastępczym, lub
5) produkt, którego dotyczyło podejrzenie, o którym mowa w ust. 1, imituje środek ochrony roślin lub jest podrobionym środkiem ochrony roślin
– wojewódzki inspektor nakazuje, w drodze decyzji, na koszt importera, zniszczenie tego środka ochrony roślin lub produktu albo nakazuje wprowadzenie środków, o których mowa w art. 66 ust. 3 lit. b lub c rozporządzenia 2017/625, jeżeli stwierdzi, że nie spowoduje to zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska oraz nie jest to środek ochrony roślin, który nie został dopuszczony do stosowania w żadnym państwie członkowskim Unii Europejskiej oraz państwie trzecim, produkt, który imituje środek ochrony roślin, lub podrobiony środek ochrony roślin. Postępowanie w tej sprawie wszczyna się z urzędu.
6. W decyzji, o której mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor określa termin wykonania określonych w niej nakazów oraz sposób udokumentowania ich wykonania. Decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu.
7. W przypadku naruszenia przepisu art. 30 ust. 1, wojewódzki inspektor odstępuje od wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, jeżeli stwierdzi, że środki ochrony roślin, których dotyczy to naruszenie, są dopuszczone do obrotu lub stosowania w państwach przeznaczenia.
8. Doręczenie zawiadomienia o wszczęciu postępowania w sprawie, o której mowa w ust. 5, osobie faktycznie władającej środkami ochrony roślin lub produktami, których dotyczy to postępowanie, uznaje się za skuteczne zawiadomienie strony o wszczęciu postępowania.
9. W postępowaniach w sprawach określonych w ust. 5 nie stosuje się przepisów art. 10 i art. 81 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r. poz. 256, 695 i 1298).
10. Doręczenie decyzji, o której mowa w ust. 5, osobie faktycznie władającej środkami ochrony roślin uznaje się za skuteczne doręczenie tej decyzji stronie.
11. Decyzję, o której mowa w ust. 5, wojewódzki inspektor przekazuje naczelnikowi urzędu celno-skarbowego.
12. Importer przekazuje wojewódzkiemu inspektorowi dokumenty potwierdzające wykonanie nakazów określonych w decyzji, o której mowa w ust. 5, w terminie 14 dni od dnia wykonania tych nakazów, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym upłynął termin wykonania tych nakazów.
13. Koszty przechowywania środka ochrony roślin lub produktu, którego dotyczy decyzja, o której mowa w ust. 5, do czasu wykonania nakazów określonych w tej decyzji, ponosi importer.