Art. 3.

1. Minister właściwy do spraw rolnictwa jest:

1) organem właściwym, o którym mowa w art. 75 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009, w zakresie wykonania przepisów tego rozporządzenia oraz przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie przepisów tego rozporządzenia, dotyczących:

a) wypełniania obowiązków państwa członkowskiego Unii Europejskiej przy zatwierdzaniu substancji czynnych, sejfnerów, synergetyków oraz w zakresie składników obojętnych,

b) zezwoleń na wprowadzanie środka ochrony roślin do obrotu,

c) pozwoleń na handel równoległy, o których mowa w art. 52 rozporządzenia nr 1107/2009, zwanych dalej „pozwoleniami na handel równoległy”,

d) pozwoleń na prowadzenie doświadczeń lub testów do celów badań lub rozwoju, wiążących się z uwalnianiem do środowiska środków ochrony roślin, o których mowa w art. 54 rozporządzenia nr 1107/2009, zwanych dalej „pozwoleniami na prowadzenie badań”;

2) krajowym organem koordynującym, o którym mowa w art. 75 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009;

3) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską i innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej w zakresie spraw określonych w art. 1 pkt 2, nienależących do właściwości innych organów administracji publicznej lub jednostek organizacyjnych;

4) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską w zakresie wdrożenia integrowanej ochrony roślin;

5) organem właściwym do współpracy z Komisją Europejską i innymi państwami członkowskimi Unii Europejskiej w zakresie wyników ocen dotyczących ograniczania ryzyka związanego ze stosowaniem środków ochrony roślin dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz dla środowiska;

6) organem właściwym, o którym mowa w art. 67 ust. 2 rozporządzenia nr 1107/2009;

7) organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej powiadomienia, o którym mowa w art. 139 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin.

2. Główny Inspektor Ochrony Roślin i Nasiennictwa, zwany dalej „Głównym Inspektorem”, jest organem właściwym do przekazywania Komisji Europejskiej informacji o wdrożeniu systemu kontroli sprzętu przeznaczonego do stosowania środków ochrony roślin.

3. Wojewódzki inspektor ochrony roślin i nasiennictwa, zwany dalej „wojewódzkim inspektorem”:

1) jest organem właściwym, o którym mowa w art. 67 ust. 1 rozporządzenia nr 1107/2009;

2) jeżeli ustawa, ustawa z dnia 13 lutego 2020 r. o Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa (Dz. U. poz. 425, 695 i 1069) lub przepisy odrębne nie stanowią inaczej:

a) jest organem właściwym w rozumieniu rozporządzenia 2017/625 i przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625 w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin,

b) wykonuje obowiązki i uprawnienia państwa członkowskiego Unii Europejskiej wynikające z rozporządzenia 2017/625 i przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625 w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin.

4. Główny Inspektor i wojewódzki inspektor wykonują zadania w zakresie nadzoru nad produkcją, wprowadzaniem do obrotu i stosowaniem środków ochrony roślin na zasadach, w zakresie i w sposób określony w przepisach rozporządzenia 2017/625 oraz przepisach Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625.

5. Wojewódzki inspektor, w przypadku stwierdzenia niezgodności w zakresie produkcji, wprowadzania do obrotu lub stosowania środków ochrony roślin, lub ryzyka lub zagrożenia dla zdrowia ludzi, zwierząt lub dla środowiska, związanego z produkcją, wprowadzaniem do obrotu lub stosowaniem środków ochrony roślin, podejmuje środki, o których mowa w art. 66, art. 67 oraz art. 138 ust. 1 lit. b i ust. 2 rozporządzenia 2017/625, w zakresie i w sposób określony w ustawie.

6. Podejmując środki, o których mowa w art. 138 ust. 2 lit. i rozporządzenia 2017/625, wojewódzki inspektor stosuje przepisy ustawy dotyczące:

1) zakazu wykonywania przez przedsiębiorcę działalności regulowanej, o której mowa w art. 25 ust. 1, art. 49 ust. 1

i art. 67 ust. 1, lub

2) wykreślenia z rejestrów, o których mowa w art. 52 ust. 1 i art. 70 ust. 1, podmiotów niebędących przedsiębiorcami.

7. Jeżeli wykonanie obowiązków lub uprawnień właściwego organu lub państwa członkowskiego Unii Europejskiej, należących zgodnie z ust. 3 do właściwości wojewódzkiego inspektora, wymaga indywidualnego rozstrzygnięcia o prawach lub obowiązkach adresatów przepisów rozporządzenia 2017/625 lub stosowanych bezpośrednio przepisów Unii Europejskiej wydanych na podstawie rozporządzenia 2017/625, wojewódzki inspektor dokonuje takiego rozstrzygnięcia w drodze decyzji, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej.

8. Naczelnik urzędu celno-skarbowego jest organem właściwym do przeprowadzania kontroli, o których mowa w art. 44 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w odniesieniu do obszaru, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. h rozporządzenia 2017/625, w zakresie środków ochrony roślin, przy czym ocena ryzyka, o której mowa w tym artykule, jest wykonywana w porozumieniu z organami Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.