Art. 23.
Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa
1. Weteran-żołnierz lub weteran poszkodowany-żołnierz oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej przez psychologów w jednostkach wojskowych oraz przez wojskowe pracownie psychologiczne, a także z pomocy bezpłatnej udzielanej w podmiotach leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez Ministra Obrony Narodowej, jeżeli problemy zdrowotne żołnierza są związane z działaniami poza granicami państwa.
2. Weteran-funkcjonariusz lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli problemy zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
3. Weteran-funkcjonariusz ABW lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz ABW oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach leczniczych utworzonych przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, jeżeli problemy zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
3a. Weteran-funkcjonariusz AW lub weteran poszkodowany-funkcjonariusz AW oraz najbliżsi członkowie jego rodziny mają prawo do korzystania poza kolejnością z bezpłatnej pomocy psychologicznej udzielanej w podmiotach wykonujących działalność leczniczą utworzonych przez Szefa Agencji Wywiadu, jeżeli problemy zdrowotne funkcjonariusza są związane z działaniami poza granicami państwa.
4. Prezes Rady Ministrów, Minister Obrony Narodowej oraz minister właściwy do spraw wewnętrznych, każdy w zakresie swojej właściwości, określi, w drodze rozporządzenia:
1) tryb udzielania i zakres pomocy psychologicznej,
2) sposób i tryb postępowania w zakresie monitorowania realizacji prawa weteranów poszkodowanych do pomocy, o której mowa w ust. 1–3a, oraz właściwość organów w tym zakresie
– mając na względzie zapewnienie sprawnego dostępu do korzystania z pomocy psychologicznej oraz jej realizację adekwatną do potrzeb weteranów.