Art. 7.

1. Podstawą do ubiegania się o przyznanie statusu weterana są:

1) wniosek, o którym mowa w art. 5 ust. 1;

2) zaświadczenie wydane odpowiednio przez:

a) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz ostatnio pełnił lub pełni służbę,

b) wojskowego komendanta uzupełnień właściwego ze względu na miejsce zamieszkania żołnierza albo właściwego kierownika archiwum wojskowego,

c) Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego,

d) Szefa Agencji Wywiadu,

e) Komendanta Głównego Policji,

f) Komendanta Głównego Straży Granicznej,

g) Szefa Biura Ochrony Rządu,

h) Komendanta Głównego Państwowej Straży Pożarnej,

i) Komendanta Służby Ochrony Państwa;

3) zaświadczenie z Krajowego Rejestru Karnego;

4) oświadczenie osoby ubiegającej się o przyznanie statusu weterana lub weterana poszkodowanego o pełnieniu służby odpowiednio jako żołnierz, funkcjonariusz, funkcjonariusz ABW lub funkcjonariusz AW, wraz z informacją o posiadanym stopniu służbowym, lub oświadczenie o pozostawaniu w stosunku pracy pracownika, o którym mowa w art. 12;

5) oświadczenie o posiadanym statusie weterana lub weterana poszkodowanego przyznanym przez jeden z organów, o którym mowa w art. 5 ust. 1.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, zawiera:

1) imię (imiona) i nazwisko osoby ubiegającej się o przyznanie statusu weterana;

2) numer PESEL;

3) nazwę i rodzaj działania poza granicami państwa, w którym uczestniczyła osoba ubiegająca się o przyznanie statusu weterana;

4) okres uczestnictwa w działaniach poza granicami państwa;

5) zajmowane stanowisko służbowe lub pełnioną funkcję podczas udziału w działaniach poza granicami państwa.

3. W przypadku braku możliwości wydania zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, potwierdzonego pismem właściwego podmiotu, osoba ubiegająca się o przyznanie statusu weterana może ubiegać się o jego przyznanie na podstawie innych dokumentów lub dowodów poświadczających udział w działaniach poza granicami państwa.