Art. 36.
Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o kuratorach sądowych
1. Kuratora okręgowego powołuje, na 6-letnią kadencję, prezes sądu okręgowego spośród kandydatów wybranych przez okręgowe zgromadzenie kuratorów ze swego grona, bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy członków zgromadzenia.
2. W wypadku niedokonania wyboru kandydatów przez dwa kolejne zgromadzenia kuratorów, prezes sądu okręgowego powołuje samodzielnie kuratora okręgowego.
3. Kurator okręgowy może być powołany na kolejne kadencje.
4. Prezes sądu okręgowego odwołuje kuratora okręgowego, jeśli zrzekł się funkcji, a po zasięgnięciu opinii okręgowego zgromadzenia kuratorów – jeśli nie wypełnia obowiązków nałożonych przez ustawę.
5. Prezes sądu okręgowego, na wniosek kuratora okręgowego, może powołać zastępcę kuratora okręgowego dla dorosłych i zastępcę kuratora okręgowego rodzinnego, a jeżeli uzna to za wystarczające – jednego zastępcę kuratora okręgowego.
6. Kuratorem okręgowym i jego zastępcą może być ten, kto:
1) posiada co najmniej 7-letni staż pracy kuratorskiej;
2) posiada stopień kuratora specjalisty, a wyjątkowo – stopień starszego kuratora zawodowego;
3) wyróżnia się umiejętnościami w zakresie zarządzania i kierowania.
7. Kuratorowi okręgowemu po upływie kadencji oraz zastępcy kuratora okręgowego po odwołaniu przysługuje prawo powrotu do pracy w zespole kuratorskiej służby sądowej, w którym pracował bezpośrednio przed powołaniem na stanowisko kuratora okręgowego.