Art. 7.

Ustawa z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej

1. Wspólne kwatery stałe są przeznaczone do zakwaterowania zbiorowego żołnierzy:

1) odbywających zasadniczą służbę wojskową;

2) odbywających przeszkolenie wojskowe;

2a) terytorialnej służby wojskowej pełnionej rotacyjnie;

3) odbywających ćwiczenia wojskowe;

4) służby kandydackiej;

5) służby przygotowawczej;

6) pełniących okresową służbę wojskową;

7) będących słuchaczami szkół albo uczestniczących w innych formach szkolenia w Siłach Zbrojnych, a także skierowanych do pełnienia czynnej służby wojskowej poza granicami państwa;

8) pełniących służbę wojskową w czasie stanu nadzwyczajnego, po ogłoszeniu mobilizacji lub w czasie wojny.

2. Możliwość zakwaterowania we wspólnej kwaterze stałej przysługuje również żołnierzom zawodowym, na ich wniosek, za zgodą dowódcy jednostki wojskowej.

3. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, normy zakwaterowania żołnierzy we wspólnych kwaterach stałych oraz tryb ich kwaterowania, z uwzględnieniem podziału wspólnych kwater stałych na powierzchnię podstawową – rozumianą jako powierzchnię mieszkalną izb żołnierskich oraz powierzchnię pomocniczą – rozumianą jako inne rodzaje powierzchni, niezbędnych do zakwaterowania zbiorowego żołnierzy, oraz zajmowane przez żołnierza stanowisko służbowe.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.