Ustawa z dnia 5 lipca 2002 r. o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym

Ustawa określa zasady ochrony prawnej niektórych usług świadczonych odpłatnie drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym.

Użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) dostęp warunkowy – wszelkie środki oraz przedsięwzięcia techniczne, warunkujące korzystanie z usług chronionych przez indywidualnego usługobiorcę;

2) urządzenia dostępu warunkowego – sprzęt lub oprogramowanie, które zostały zaprojektowane lub przystosowane w celu umożliwienia korzystania z usług chronionych;

3) usługi oparte na dostępie warunkowym – usługi, z których korzystanie jest uzależnione od uprzedniego nabycia przez usługobiorcę urządzenia dostępu warunkowego lub uzyskania indywidualnego upoważnienia dostępu do danej usługi;

4) usługi polegające na dostępie warunkowym – usługi, których przedmiotem jest umożliwienie korzystania z urządzeń dostępu warunkowego;

5) przekaz informacji handlowej – usługi, których przedmiotem jest przekazywanie, w dowolnej formie, informacji służących promocji działalności gospodarczej, w szczególności reklama, marketing bezpośredni, sponsorowanie, promocja sprzedaży i inne akcje promocyjne;

6) urządzenia niedozwolone – sprzęt lub oprogramowanie, które zostały zaprojektowane lub przystosowane w celu umożliwienia korzystania z usług chronionych bez uprzedniego upoważnienia usługodawcy;

7) usługi niedozwolone – usługi polegające na:

a) instalacji, serwisie lub wymianie urządzeń niedozwolonych,

b) przekazie informacji handlowej dla promocji urządzeń niedozwolonych lub usług z nimi związanych albo mającej za przedmiot niedozwolone urządzenia lub usługi.

1. Usługami chronionymi są:

1) rozpowszechnianie i rozprowadzanie programów telewizyjnych i radiowych w rozumieniu przepisów o radiofonii i telewizji,

2) inne usługi świadczone na indywidualne żądanie usługobiorcy drogą elektroniczną bez jednoczesnej obecności stron – jeśli są świadczone za wynagrodzeniem i oparte na dostępie warunkowym.

2. Za usługi chronione uznaje się również usługi polegające na dostępie warunkowym do usług, o których mowa w ust. 1.

1. Usługa świadczona jest drogą elektroniczną, jeżeli jej wykonanie następuje przez przesyłanie i odbieranie w punkcie docelowym danych za pomocą urządzeń elektronicznych przetwarzających, w tym poprzez cyfrową kompresję, a także przechowujących dane, przy czym dane są transmitowane w całości za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w rozumieniu art. 2 pkt 35 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2014 r. poz. 243, z późn. zm.).

2. Do usług świadczonych drogą elektroniczną, w rozumieniu ust. 1, nie zalicza się usług:

1) o charakterze materialnym, nawet jeśli są świadczone za pomocą urządzeń elektronicznych, takich jak urządzenia bankomatowe, wydające bilety, kontrolujące wstęp oraz zapewniające prawidłowe regulowanie należności za wjazd na płatne sieci drogowe lub parkingi samochodowe;

2) polegających na dystrybucji jakichkolwiek treści na informatycznych nośnikach danych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2014 r. poz. 1114).

Jeżeli umowa pomiędzy usługodawcą i usługobiorcą nie stanowi inaczej, indywidualne upoważnienie dostępu do danej usługi chronionej uzyskuje osoba, która zapłaciła ustalone przez usługodawcę wynagrodzenie za usługę lub zobowiązała się do zapłaty takiego wynagrodzenia w określonym terminie.

1. Kto, w celu użycia w obrocie, wytwarza urządzenia niedozwolone lub wprowadza je do obrotu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

2. Tej samej karze podlega, kto świadczy usługi niedozwolone.

1. Kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, posiada lub używa urządzenie niedozwolone, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

2. Jeżeli sprawca używa urządzenia niedozwolonego wyłącznie na własne potrzeby, podlega grzywnie.

Sąd orzeka przepadek urządzeń niedozwolonych stanowiących przedmioty czynów, o których mowa w art. 6 lub 7, chociażby nie były one własnością sprawcy.

Ściganie przestępstw określonych w art. 6 i 7 następuje na wniosek:

1) pokrzywdzonego świadczącego usługi oparte na dostępie warunkowym;

2) pokrzywdzonego świadczącego usługi polegające na dostępie warunkowym;

3) krajowych lub regionalnych organizacji, których celem statutowym jest ochrona interesów przedsiębiorców świadczących usługi oparte lub polegające na dostępie warunkowym;

4) Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów;

5) Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji;

6) Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

(pominięty)

(pominięty)

Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.