Art. 21.

1. Egzamin dla kandydatów na członków organów nadzorczych, zwany dalej „egzaminem”, przeprowadza komisja egzaminacyjna wyznaczana przez ministra właściwego do spraw aktywów państwowych.

2. Egzamin jest sprawdzianem teoretycznego przygotowania kandydatów na członków organów nadzorczych z następujących dziedzin:

1) prawa gospodarczego publicznego, ze szczególnym uwzględnieniem niniejszej ustawy oraz ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz. U. z 2017 r. poz. 2190 oraz z 2018 r. poz. 2215), ustawy z dnia 18 marca 2010 r. o szczególnych uprawnieniach ministra właściwego do spraw aktywów państwowych oraz ich wykonywaniu w niektórych spółkach kapitałowych lub grupach kapitałowych prowadzących działalność w sektorach energii elektrycznej, ropy naftowej oraz paliw gazowych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2012) oraz ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o kontroli niektórych inwestycji (Dz. U. z 2017 r. poz. 1857 oraz z 2019 r. poz. 492),

2) prawa gospodarczego prywatnego, ze szczególnym uwzględnieniem prawa spółek kapitałowych,

3) prawa pracy,

4) prawa rynku kapitałowego,

5) podstaw ekonomii,

6) podstaw zarządzania,

7) finansów przedsiębiorstw,

8) rewizji finansowej oraz analizy sprawozdań finansowych,

9) zasad ładu korporacyjnego w Rzeczypospolitej Polskiej, w Europie i na świecie,

10) prawa gospodarczego Unii Europejskiej

– w zakresie związanym z pełnieniem funkcji członka organu nadzorczego.

3. Termin egzaminu określa minister właściwy do spraw aktywów państwowych.

3a. Egzamin składa się z części pisemnej i ustnej.

3b. W części pisemnej egzaminu stosuje się pytania egzaminacyjne pochodzące ze zbioru pytań tworzonego przez urząd obsługujący ministra właściwego do spraw aktywów państwowych. Zbiór pytań oraz pytania egzaminacyjne nie stanowią informacji publicznej oraz informacji sektora publicznego w rozumieniu przepisów o dostępie do informacji publicznej oraz przepisów o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.

4. Za egzamin pobiera się opłatę, w wysokości nie wyższej niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę, o którym mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2018 r. poz. 2177), która stanowi dochód budżetu państwa.

5. Komisja egzaminacyjna, o której mowa w ust. 1, zwana dalej „komisją”, składa się z co najmniej trzech członków. Minister właściwy do spraw aktywów państwowych wskazuje przewodniczącego i sekretarza komisji.

6. Przewodniczący komisji kieruje jej pracami.

7. Członkom komisji przysługuje wynagrodzenie za udział w jej pracach, w wysokości nie wyższej niż jednokrotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku w czwartym kwartale roku poprzedniego, ogłoszonego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego.

8. Obsługę administracyjno-biurową komisji i egzaminu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw aktywów państwowych. Wydatki związane z działalnością komisji, w tym z przeprowadzaniem egzaminu, oraz wynagrodzenie członków komisji pokrywane są z części budżetu państwa, która pozostaje w dyspozycji ministra właściwego do spraw aktywów państwowych.

9. Minister właściwy do spraw aktywów państwowych określi, w drodze rozporządzenia:

1) wysokość opłaty, o której mowa w ust. 4, oraz tryb i warunki dokonywania zwrotu wniesionych opłat, mając na uwadze koszty przeprowadzania egzaminów oraz wydatki związane z funkcjonowaniem komisji;

2) regulamin przeprowadzania egzaminów, uwzględniając konieczność zapewnienia równego traktowania osób składających egzamin, poufności egzaminów oraz ich sprawnej organizacji;

3) sposób ustalania i wysokość wynagrodzeń członków komisji, uwzględniając zakres obowiązków poszczególnych członków.