Art. 15zzd.

Ustawa z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych

1. W celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 starosta może, na podstawie umowy, udzielić ze środków Funduszu Pracy jednorazowo pożyczki na pokrycie bieżących kosztów prowadzenia działalności gospodarczej mikroprzedsiębiorcy, o którym mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, który prowadził działalność gospodarczą przed dniem 1 kwietnia 2020 r.

2. Wniosek o pożyczkę mikroprzedsiębiorca składa do powiatowego urzędu pracy właściwego ze względu na swoją siedzibę, po ogłoszeniu naboru przez dyrektora powiatowego urzędu pracy.

3. Pożyczka może być udzielona do wysokości 5000 zł.

4. Oprocentowanie pożyczki jest stałe i wynosi w skali roku 0,05 stopy redyskonta weksli przyjmowanych przez Narodowy Bank Polski.

5. Okres spłaty pożyczki nie może być dłuższy niż 12 miesięcy, z karencją w spłacie kapitału wraz z odsetkami przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki.

6. Rada Ministrów może, w celu przeciwdziałania COVID-19, w drodze rozporządzenia, przedłużyć okres spłaty pożyczki, o którym mowa w ust. 5, mając na względzie okres obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii oraz skutki nimi wywołane.

7. Pożyczka wraz z odsetkami podlega umorzeniu, pod warunkiem, że mikroprzedsiębiorca będzie prowadził działalność gospodarczą przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki.

7a. Pożyczka wraz z odsetkami podlega umorzeniu także w przypadku śmierci mikroprzedsiębiorcy w okresie, o którym mowa w ust. 7.

8. (uchylony)

9. Starosta dochodzi roszczeń z tytułu niespłaconych pożyczek.

10. Przychód z tytułu umorzenia pożyczki na zasadach, określonych w ust. 7 i 7a, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.

11. Środki pochodzące z pożyczki nie podlegają egzekucji sądowej ani administracyjnej. Środki te, w razie ich przekazania na rachunek płatniczy, są wolne od zajęcia na podstawie sądowego lub administracyjnego tytułu wykonawczego.

12. Mikroprzedsiębiorca, który pobrał pożyczkę nienależnie, zwraca całość udzielonej pożyczki na rachunek bankowy powiatowego urzędu pracy, z którego udzielono pożyczki.

13. Mikroprzedsiębiorca, który wykorzystał pożyczkę niezgodnie z przeznaczeniem, zwraca pożyczkę w całości lub w tej części, która została wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, na rachunek bankowy powiatowego urzędu pracy, z którego udzielono pożyczki.

14. W przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w ust. 12 lub 13, starosta wzywa przedsiębiorcę do zwrotu pożyczki w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania.

15. W przypadku gdy mikroprzedsiębiorca nie dokona zwrotu w terminie, o którym mowa w ust. 14, nalicza się odsetki ustawowe.

16. W przypadku, o którym mowa w ust. 14, starosta z urzędu albo na wniosek przedsiębiorcy może:
1) umorzyć w całości albo w części należności z tytułu zwrotu pożyczki;
2) odroczyć terminy spłaty należności z tytułu zwrotu pożyczki;
3) rozłożyć na raty spłatę należności z tytułu zwrotu pożyczki.

17. W przypadku gdy wysokość pożyczki pobranej nienależnie jest równa lub wyższa niż 1500 zł, starosta wydaje decyzję, o której mowa w ust. 16, po uzyskaniu pozytywnej opinii właściwego wojewody. Przepisu art. 106 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego nie stosuje się.

18. Do spraw, o których mowa w ust. 16, stosuje się odpowiednio przepisy art. 56 i art. 57 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

19. W przypadku niespełnienia warunku umorzenia, o którym mowa w ust. 7, przepisy ust. 16 stosuje się odpowiednio. 20. Starosta może upoważnić dyrektora powiatowego urzędu pracy do dokonywania czynności, o których mowa w ust. 16.

21. W sprawach, o których mowa w ust. 16, organem wyższego stopnia jest samorządowe kolegium odwoławcze.

22. Zwrotu pożyczki nie dochodzi się, jeżeli kwota należna do zwrotu nie przekracza, określonych na dzień dokonania rozliczenia, najniższych kosztów doręczenia w obrocie krajowym przesyłki poleconej za potwierdzeniem odbioru przez operatora wyznaczonego w rozumieniu art. 3 pkt 13 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe. Kwota ta jest zaliczana w koszty Funduszu Pracy.

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.