Art. 6.
Ustawa z dnia 7 października 2020 r. o Funduszu Medycznym
1. Fundusz jest państwowym funduszem celowym.
2. Dysponentem Funduszu jest minister właściwy do spraw zdrowia.
3. Podziału środków Funduszu na zadania, o których mowa w art. 7, dokonuje minister właściwy do spraw zdrowia.
4. W ramach Funduszu wyodrębnia się:
1) subfundusz infrastruktury strategicznej;
2) subfundusz modernizacji podmiotów leczniczych;
3) subfundusz rozwoju profilaktyki;
4) subfundusz terapeutyczno-innowacyjny.
5. Koszty obsługi Funduszu oraz koszty obsługi zadań finansowanych z Funduszu nie mogą przekroczyć 1% przychodów Funduszu planowanych w danym roku budżetowym.
6. Koszty obsługi Funduszu oraz koszty obsługi zadań finansowanych z Funduszu finansowane są z budżetu państwa, z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw zdrowia.
7. Na realizację zadań w ramach subfunduszy, o których mowa w ust. 4 pkt 1–3, dysponent Funduszu może zaciągać zobowiązania o charakterze wieloletnim do wysokości środków wynikających z:
1) programów inwestycyjnych – w przypadku realizacji zadań w ramach subfunduszy, o których mowa w ust. 4 pkt 1 i 2;
2) umów zawartych z Narodowym Funduszem Zdrowia, o których mowa w art. 30 ust. 12 zdanie pierwsze – w przypadku realizacji zadań w ramach subfunduszu, o którym mowa w ust. 4 pkt 3.