Art. 49.
Ustawa z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej
1. Obowiązkowi korzystania z pilotażu podlegają:
1) polski statek morski lub żeglugi śródlądowej, którego kierownik nie posiada odpowiednich uprawnień do kierowania statkami na danej drodze wodnej;
2) obcy statek morski lub żeglugi śródlądowej.
2. Nie podlega obowiązkowi korzystania z pilotażu statek używany wyłącznie do uprawiania sportu lub rekreacji.
3. Kierownik statku podlegającego obowiązkowi korzystania z pilotażu jest obowiązany korzystać z usług pilota.
4. Korzystanie z usług pilota nie zwalnia kierownika statku z odpowiedzialności za kierowanie statkiem.
5. Z obowiązku korzystania z pilotażu jest zwolniony statek, którego kierownik posiada świadectwo zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu lub dokumenty uznane w trybie określonym w art. 35 ust. 5, oraz statek państwa, z którym zawarta umowa przewiduje wzajemne uznawanie dokumentów kwalifikacyjnych w żegludze śródlądowej.
6. Warunkiem uzyskania świadectwa zwolnienia z obowiązku korzystania z pilotażu jest:
1) odbycie co najmniej pięciu podróży po danej drodze wodnej, potwierdzonych przez pilota;
2) pozytywna ocena sprawdzianu ze znajomości drogi wodnej i miejscowych przepisów żeglugowych.