Art. 1.

1. Ustawa określa zasady pozyskiwania informacji o niekaralności osób ubiegających się o zatrudnienie oraz osób zatrudnionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na niektórych stanowiskach w podmiotach sektora finansowego.

2. Przepisy ustawy stosuje się do osób ubiegających się o zatrudnienie oraz osób zatrudnionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w podmiotach sektora finansowego.

3. Przez zatrudnienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rozumie się stosunek prawny, na podstawie którego osoba przebywająca na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wykonuje czynności na rzecz podmiotu sektora finansowego, na podstawie stosunku pracy, umowy o dzieło, umowy zlecenia, umowy o świadczenie usług, umowy agencyjnej lub innej umowy o podobnym charakterze.

4. Przepisy ustawy dotyczące podmiotów sektora finansowego stosuje się także do:

1) Urzędu Komisji Nadzoru Finansowego;

2) Biura Rzecznika Finansowego;

3) Narodowego Banku Polskiego;

4) Bankowego Funduszu Gwarancyjnego;

5) Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego.

5. Przepisów ustawy nie stosuje się do osób ubiegających się o zatrudnienie oraz osób zatrudnionych w podmiotach sektora finansowego, w przypadku których wymóg niekaralności uregulowano w przepisach ustaw wymienionych w art. 3 ust. 1.

6. Ilekroć w ustawie jest mowa o państwie członkowskim, należy przez to rozumieć państwo, które jest członkiem Unii Europejskiej lub stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.