Art. 19.
Ustawa z dnia 5 lutego 2015 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego
1. Wysokość płatności:
1) obszarowej w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn powierzchni obszaru zatwierdzonego do danej płatności i stawki tej płatności na 1 ha tej powierzchni,
2) do zwierząt w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn liczby zwierząt zatwierdzonych do danej płatności i stawki tej płatności na 1 sztukę
– po uwzględnieniu art. 8 ust. 1, 3 i 4 rozporządzenia nr 1307/2013 oraz zmniejszeń, wykluczeń lub pozostałych kar administracyjnych wynikających ze stwierdzonych nieprawidłowości lub niezgodności, a w przypadku jednolitej płatności obszarowej – po uwzględnieniu dodatkowo zmniejszeń, o których mowa w art. 11 rozporządzenia nr 1307/2013, z zastosowaniem współczynnika redukcji wynoszącego 100%.
2. Płatności dla małych gospodarstw ustala się zgodnie z art. 63 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1307/2013 w wysokości nie większej niż równowartość w złotych kwoty 1250 euro.
3. Wysokość płatności niezwiązanej do tytoniu w danym roku kalendarzowym ustala się jako iloczyn ilości surowca tytoniowego stanowiącej indywidualną ilość referencyjną, o której mowa w art. 33fe ustawy o organizacji rynków, i stawki tej płatności za 1 kilogram surowca tytoniowego.