Art. 9.
Ustawa z dnia 5 lutego 2015 r. o płatnościach w ramach systemów wsparcia bezpośredniego
1. Rolnik obowiązany na podstawie art. 43 ust. 1 rozporządzenia nr 1307/2013 do przestrzegania praktyk, o których mowa w tym przepisie:
1) nie może wykonać tego obowiązku, stosując praktyki równoważne objęte systemami, o których mowa w art. 43 ust. 3 lit. b tego rozporządzenia;
2) realizując zobowiązania, o których mowa w art. 43 ust. 3 lit. a tego rozporządzenia, może wykonać praktykę, o której mowa w art. 43 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1307/2013, wyłącznie stosując praktyki, o których mowa w części I pkt 2 tiret drugie załącznika IX do tego rozporządzenia.
2. Minister właściwy do spraw rozwoju wsi określi, w drodze rozporządzenia, zakres realizacji zobowiązań, o których mowa w art. 43 ust. 3 lit. a rozporządzenia nr 1307/2013, który stanowi wykonanie praktyk, o których mowa w części I pkt 2 tiret drugie załącznika IX do rozporządzenia nr 1307/2013, mając na względzie to, aby realizacja tych zobowiązań w tym zakresie skutkowała równoważnym lub większym poziomem korzyści dla klimatu i środowiska w porównaniu z praktyką, o której mowa w art. 43 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1307/2013.