Art. 33b.
Ustawa z dnia 23 stycznia 2009 r. o Krajowej Szkole Sądownictwa i Prokuratury
1. W razie nieobsadzenia przez aplikantów aplikacji sędziowskiej wszystkich wolnych stanowisk asesorskich, o których mowa w art. 32a ust. 2, Minister Sprawiedliwości może zarządzić przeznaczenie nieobsadzonych stanowisk asesorskich w wydziałach karnych do objęcia przez aplikantów aplikacji prokuratorskiej, którzy zdali w danym roku egzamin prokuratorski.
2. W przypadku wydania zarządzenia, o którym mowa w ust. 1, Dyrektor Krajowej Szkoły ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, i wzywa aplikantów aplikacji prokuratorskiej do zgłoszenia zamiaru objęcia tych stanowisk w terminie 14 dni.
3. Po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, Dyrektor Krajowej Szkoły sporządza i ogłasza w Biuletynie Informacji Publicznej listę klasyfikacyjną egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej ubiegających się o stanowiska asesorskie, o których mowa w ust. 1. Lista ta zawiera imiona i nazwiska egzaminowanych aplikantów aplikacji prokuratorskiej, liczbę punktów uzyskanych na egzaminie prokuratorskim przez każdego aplikanta oraz liczbę porządkową wskazującą jego miejsce na liście. Warunkiem umieszczenia na tej liście jest złożenie egzaminu prokuratorskiego.
4. Najpóźniej w chwili dokonywania wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, aplikant aplikacji prokuratorskiej przedstawia zaświadczenie, że jest zdolny – ze względu na stan zdrowia – do pełnienia obowiązków sędziego. Wydanie zaświadczenia oraz badanie aplikanta aplikacji prokuratorskiej odbywa się na zasadach obowiązujących kandydata na stanowisko sędziowskie.
5. W przypadku równej liczby punktów uzyskanych przez 2 lub więcej aplikantów o kolejności na liście, o której mowa w ust. 3, decyduje średnia arytmetyczna punktów uzyskanych przez aplikanta ze wszystkich sprawdzianów w czasie aplikacji, a jeżeli liczba punktów jest taka sama, o kolejności decyduje wynik losowania.
6. Egzaminowanemu aplikantowi aplikacji prokuratorskiej przysługuje wybór jednego z nieobsadzonych stanowisk asesorskich, o których mowa w ust. 1, według kolejności miejsca zajmowanego na liście, o której mowa w ust. 3.
7. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, aplikant może wskazać dalsze miejsce na liście, o której mowa w ust. 3, z którego dokona wyboru. W takim przypadku kolejność na tej liście ulega przesunięciu w sposób zapewniający zastąpienie miejsca zwolnionego.
7a. Najpóźniej w chwili przedstawienia propozycji dokonania wyboru stanowiska asesorskiego egzaminowany aplikant aplikacji prokuratorskiej składa oświadczenie na piśmie o posiadaniu wyłącznie obywatelstwa polskiego albo o posiadaniu także obywatelstwa innego państwa. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli o następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu uprawnionego do odebrania oświadczenia o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Aplikantowi posiadającemu także obywatelstwo innego państwa nie przysługuje wybór stanowiska asesorskiego.
8. Aplikant aplikacji prokuratorskiej może dokonać wyboru stanowiska asesorskiego, o którym mowa w ust. 1, przez ustanowionego w tym celu pełnomocnika. Pełnomocnictwo wymaga formy pisemnej.
9. Dyrektor Krajowej Szkoły przedstawia Krajowej Radzie Sądownictwa listę, o której mowa w ust. 3, wskazując wybrane przez poszczególnych aplikantów aplikacji prokuratorskiej stanowiska asesorskie. Do tej listy Dyrektor Krajowej Szkoły dołącza uzyskane o każdym z aplikantów informacje, o których mowa w art. 32a ust. 1.
10. Krajowa Rada Sądownictwa w terminie dwóch miesięcy od dnia przedstawienia listy, o której mowa w ust. 3, i informacji, o których mowa w art. 32a ust. 1, może zgłosić sprzeciw wobec mianowania egzaminowanego aplikanta aplikacji prokuratorskiej na asesora sądowego.
11. W przypadku braku sprzeciwu, o którym mowa w ust. 10, albo uchylenia uchwały Krajowej Rady Sądownictwa wyrażającej sprzeciw, Krajowa Rada Sądownictwa niezwłocznie przedstawia Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej wniosek o mianowanie egzaminowanego aplikanta aplikacji prokuratorskiej na stanowisko asesora sądowego wraz ze wskazaniem wybranego miejsca służbowego asesora sądowego.