Art. 85.
Ustawa z dnia 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego
1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi.
1a. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wysokości 1/12 uposażenia otrzymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
1b. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi wypłaca się uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej członkom rodziny po tym funkcjonariuszu.
1c. Nagrodę roczną wypłaca się nie później niż w ciągu pierwszych 3 miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który nagroda przysługuje, z wyjątkiem nagrody rocznej przysługującej funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby oraz nagrody rocznej przysługującej zmarłemu funkcjonariuszowi, które wypłaca się, odpowiednio, w ostatnim dniu służby lub w dniu stwierdzenia wygaśnięcia stosunku służbowego.
1d. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1a, nie wlicza się uposażenia otrzymanego w okresie:
1) zawieszenia w czynnościach służbowych oraz tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umorzono albo w jego wyniku funkcjonariusz został uniewinniony;
2) niewykonywania obowiązków służbowych z powodu choroby powstałej lub trwającej nadal po skazaniu funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu lub wymierzeniu mu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
1e. Nagrodę roczną obniża się, nie więcej niż o 50% jej wysokości określonej w ust. 1a, w przypadkach:
1) warunkowego umorzenia postępowania karnego prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;
2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem lub surowszej kary dyscyplinarnej;
3) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego.
1f. W przypadkach, o których mowa w ust. 1e, przy ustalaniu wysokości nagrody rocznej kierownik odpowiednio jednostki organizacyjnej SKW lub SWW uwzględnia charakter popełnionego przewinienia, jego skutki, rodzaj i wymiar orzeczonej kary oraz dotychczasowe wyniki w służbie.
1g. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:
1) skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo umyślne, ścigane z oskarżenia publicznego;
2) wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby.
1h. Obniżenie lub nieprzyznanie nagrody rocznej następuje za rok kalendarzowy, w którym funkcjonariusz popełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem lub decyzją.
1i. Jeżeli przeciwko funkcjonariuszowi toczy się postępowanie karne lub dyscyplinarne o czyn popełniony w roku kalendarzowym, za który nagroda jest przyznawana, ustalenie uprawnień do nagrody rocznej następuje po prawomocnym zakończeniu tego postępowania.
1j. Nagrodę roczną przyznaje:
1) funkcjonariuszowi SKW – kierownik jednostki organizacyjnej SKW właściwy ze względu na miejsce pełnienia służby przez funkcjonariusza;
2) funkcjonariuszowi SWW – Szef SWW;
3) zastępcom Szefa SKW, kierownikom jednostek organizacyjnych SKW oraz ich zastępcom – Szef SKW;
4) Szefowi SKW oraz Szefowi SWW – Minister Obrony Narodowej.
2. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzeń, odrębnie dla SKW i SWW, warunki przyznawania funkcjonariuszom nagród uznaniowych i zapomóg, okoliczności uzasadniające przyznanie funkcjonariuszowi nagrody uznaniowej i zapomogi, właściwość przełożonych oraz tryb postępowania w tych sprawach, mając na względzie celową i racjonalną politykę w zakresie dysponowania środkami finansowymi.
3. Szef SKW i Szef SWW, każdy w zakresie swojego działania, określą, w drodze zarządzeń, wysokość funduszu na nagrody i zapomogi, ustalając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe i zapomogi oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe i zapomogi.