Art. 49c.
Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej
1. O utworzeniu i likwidacji grupy ratowniczej decyduje:
1) minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadkach, o których mowa w art. 49b ust. 1 pkt 1;
2) Komendant Główny Państwowej Straży Pożarnej – w przypadkach, o których mowa w art. 49b ust. 1 pkt 2.
2. W decyzjach, o których mowa w ust. 1, określa się w szczególności:
1) nazwę i liczebność grupy ratowniczej oraz czas pozostawania grupy poza granicą państwa;
2) cel skierowania grupy ratowniczej, zakres jej zadań oraz obszar działania;
3) system kierowania i dowodzenia grupą ratowniczą oraz właściwy organ: państwa przyjmującego grupę ratowniczą lub organizacji międzynarodowej, któremu zostanie ona podporządkowana na czas realizacji zadań;
4) podmioty wyznaczone do współpracy z właściwymi organami państwa przyjmującego grupę ratowniczą lub organizacji międzynarodowej koordynującej niesienie pomocy;
5) wyposażenie grupy ratowniczej w psy ratownicze oraz środki i sprzęt specjalny, a także w dodatkowe umundurowanie i wyposażenie specjalne członków grupy ratowniczej, wodę i dodatkową żywność;
6) trasy i czas przemieszczania się grupy ratowniczej w przypadku tranzytu.
3. W przypadku konieczności przedłużenia lub skrócenia czasu pozostawania grupy ratowniczej poza granicą państwa, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio.
4. Przepisu ust. 1 nie stosuje się w przypadku innych uregulowań zawartych w wiążących Rzeczpospolitą Polską umowach międzynarodowych i porozumieniach zawartych w ich wykonaniu.