Art. 129.

1. Osoby fizyczne:

1) będące beneficjentami rzeczywistymi lub wspólnikami, w tym akcjonariuszami, instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 lub 18, 

2) prowadzące działalność w zakresie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 lub 18,

3) zajmujące stanowiska kierownicze w instytucjach obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 lub 18

– są obowiązane spełniać wymóg niekaralności za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

1a. Osoby fizyczne:

1) będące beneficjentami rzeczywistymi instytucji obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16,

2) zajmujące stanowiska kierownicze w instytucjach obowiązanych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16

– są obowiązane posiadać wiedzę lub doświadczenie w zakresie działalności, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16. 

1b. Warunek, o którym mowa w ust. 1a, uznaje się za spełniony w szczególności w przypadku:

1) ukończenia szkolenia lub kursu obejmujących prawne lub praktyczne zagadnienia związane ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16, lub

2) wykonywania, przez okres co najmniej roku, czynności związanych ze świadczeniem usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 16 – potwierdzonych odpowiednimi dokumentami.

2. Na żądanie organu, o którym mowa w art. 130, osoby, o których mowa w:

1) ust. 1 – są obowiązane przedstawić zaświadczenie, że nie były skazane prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;

2) ust. 1a – są obowiązane przedstawić dokument potwierdzający spełnianie warunku, o którym mowa w tym przepisie.